Op deze pagina tipt de redactie van VPRO Cinema de beste, interessantste en meest verrassende series die op NPO Start te streamen zijn.
Het aanbod aan tv-series op de streamingdienst van de NPO is groot, wij maakten een selectie van onze favorieten. Van aangrijpend true crime-drama tot tragikomedie van Nederlandse bodem, en van onderbelichte Britse miniseries tot Scandinoir klassiekers. Een deel van de series is gratis te streamen, voor de rest heb je een betaald account nodig.
Bekijk onze favorieten hieronder. Het volledge aanbod vind je op deze pagina van NPO Start.
Een komische dramaserie over een niet al te volwassen twintiger die in de grote stad haar weg probeert te vinden. Daar zijn er genoeg van, zou je denken, maar toch bleek zo’n reeks waarin een meisje toevallig op meisjes valt niet te bestaan. Een team van jonge makers besloot dit recht te zetten en nam het initiatief voor Anne+, een serie die bestaat uit zes korte afleveringen over steeds een andere periode in haar liefdesleven. Het werd een succes, niet alleen in Nederland, maar ook internationaal. Er kwam een tweede seizoen, met langere afleveringen, gelaagdere personages en meer doorlopende verhaallijnen. Anne+ is vooral een fijne relatieserie, met ontroerende, grappige en schurende scènes, waar het maakplezier vanaf spat. Maar ze dient ook een maatschappelijk doel: het heteronormatieve beeld dat de samenleving domineert doorbreken.
Aan Britse politiedrama’s geen gebrek de laatste jaren, toch is Blue Lights net even anders dan al die andere series. Vooral omdat het speelt in Belfast, een plek waar politiewerk een stuk ingewikkelder is dan simpel boeven vangen. De serie volgt een aantal agenten in opleiding die, aan de hand van hun doorgewinterde partners, leren hoe ze hun werk moeten uitoefenen in een stad waar de verdeeldheid en de dreiging van de Troubles nog steeds voelbaar zijn en waar ze iedere ochtend onder hun auto moeten checken of er geen bom is geplaatst. Blue Lights, van de makers van het al evenzo intrigerende The Salisbury Poisonings, is een welkome toevoeging aan de lijst Britse politiedrama’s.
Geweldige tragikomedie van cabaretier Eva Crutzen, die de kans kreeg om zelf een dramaserie te ontwikkelen. Crutzen regisseert, schrijft, zingt én speelt de hoofdrol van Cat, een dertiger met een voorliefde voor zelfdestructie en een afkeer van alles wat burgerlijk is. Door die levenshouding botst ze steeds vaker met haar omgeving, waardoor ze haar uitvlucht zoekt in veel drank, drugs en seks. Uiteraard schuilt er onder dit alles een familietrauma, waarbij Crutzen een perfecte balans vindt tussen luchtigheid en zwaardere thema’s. Het zesdelige Bodem is grappig, schaamteloos en eigenzinnig, en daarmee een absolute voltreffer.
Lees ook: Eigenzinnige en auteursgedreven tragikomedie van Eva Crutzen
Bloed, poep, plas, geluk en verdriet: het komt allemaal voorbij in de nieuwe dramaserie Dag & nacht. Net als een babyhoofdje dat net uit een vagina tevoorschijn komt. De serie speelt zich namelijk af op de afdeling Verloskunde van het ziekenhuis. Kim van Kooten schreef de serie en speelt een van de hoofdrollen. Uiteraard zien we romances tussen artsen en verpleegkundigen, maar de serie laat ook realistisch zien hoe zwaar het werken in een ziekenhuis is. Bovendien biedt de afdeling Verloskunde een ideaal decor om mensen uit alle lagen en groepen van de samenleving voorbij te laten komen.
Indrukwekkend familie-epos waarin we een Brabants gezin volgen over een periode van zo’n 45 jaar. Hun levens raken aan grote historische veranderingen en gebeurtenissen, zoals de studentenopstanden in de jaren zestig en de val van de Berlijnse Muur. Toch is De droom van de jeugd bovenal een bitterzoete familiekroniek, die laat zien dat échte verandering door hardnekkige familiepatronen moeilijker is dan het lijkt, en dat de vrijheidsstrijd (bijvoorbeeld op het gebied van abortus en religie) continu opnieuw gevoerd moet worden door nieuwe generaties. De uitvoering is over de hele linie ijzersterk, met een voortreffelijke cast, een dynamische visuele aanpak, en een sterk script van bedenker Marnie Blok (Ramses).
Interview: scenarist Marnie Blok en regisseur Bram Schouw over De droom van de jeugd
Recensenten buitelden over elkaar heen toen in 2012 de roman De geniale vriendin van de Italiaanse schrijfster Elena Ferrante verscheen. Ook het grote publiek viel en bloc voor het bloemrijke verhaal over de levenslange vriendschap (én rivaliteit) tussen de Napolitaanse Lila en Elena. De geniale vriendin werd een internationale bestseller en bleek de eerste van vier romans, die samen bekend zouden worden als De Napolitaanse romans. De cyclus is niet alleen een fascinerend verslag van een vlammende vriendschap, maar biedt ook een fraai tijdsbeeld van een land in verandering. Deze onvermijdelijke verfilming van regisseur Paolo Giordano (De eenzaamheid van de priemgetallen) mag er ook zijn: groots en met veel oog voor detail.
Lees ook: Op de set van De geniale vriendin
Sterke dramaserie over De Joodsche Raad, die tijdens de Tweede Wereldoorlog fungeert als ‘contactorgaan’ tussen de nazi’s en de Joodse Nederlanders. Voormannen David Cohen (Pierre Bokma) en Abraham Asscher (Jack Wouterse) hopen via deze diplomatieke weg te voorkomen dat de anti-Joodse maatregelen strenger worden. Het mag niet baten, want uiteindelijk moeten de mannen steeds huiveringwekkender beleid uitvoeren, tot het opstellen van deportatielijsten aan toe. Het complexe, uiterst gevoelige verhaal van de Joodsche Raad komt vooral perfect samen in de fascinerende figuur Cohen (prachtrol van Bokma), die tot de laatste snik blijft onderhandelen en meebuigen.
Lees ook: De Joodse Raad toont een tragische en beladen geschiedenis
Als de naderende haaienvin in Jaws, zo onheilspellend valt de brief van de Belastingdienst op de mat in deze driedelige dramaserie over het toeslagenschandaal. Erg knap, hoe regisseur Joram Lürsen (Bankier van het verzet) en scenaristenduo Alma Popeyus en Hein Schütz (De enclave) zo’n complexe geschiedenis weten terug te brengen tot een behapbaar verhaal, over een gewoon gezin dat zo diep in de schulden raakt dat het uit elkaar valt. Daarnaast ontmoeten we een bezwaarde ambtenaar, een strijdbare advocaat en een stel vasthoudende journalisten. Het drama voelt soms een tikje bedacht, maar als geheel is dit een heldere, genuanceerde en meeslepende reconstructie.
Het negenjarige meisje Piet (Rosa van Leeuwen) is niet blij met haar leven in een idealistische woongroep in de jaren tachtig. Huistiran Bert (Jacob Derwig) is de leider van de groep, die verder bestaat uit vier vrouwen (Malou Gorter, Maria Kraakman, Bianca Krijgsman en Hannah van Lunteren). Zij vergaderen voortdurend in hun ondergoed, ‘want dan heb je geen schild’, en de kinderen zijn van iedereen – en daardoor van niemand. Een geslaagde mix van drama en comedy, gebaseerd op de gelijknamige roman van regisseur Tim Kamps en met een scenario van Kim van Kooten.
Lees ook: Kom van Kooten en Tim Kamps over De verschrikkelijke jaren tachtig
De opiatencrisis in de VS eiste al aan zo’n half miljoen doden. In deze serie komt dat abstracte gegeven pijnlijk tot leven. We zien hoe farmaceut Purdue Pharma het middel OxyContin op de markt brengt, dat verslavender is dan heroïne. Het bedrijf negeert de gevaren en gaat keihard voor financieel gewin. Een hardwerkende dorpsdokter is slachtoffer van de ijzersterke marketingmachine van Purdue Pharma en maakt van zijn patiënten onbedoeld drugsverslaafden. De persoonlijke verhalen in de serie zijn schrijnend, de hebzucht van de farmaceut schokkend. De miniserie kreeg veertien Emmy-nominaties, waarvan er twee werden verzilverd (een voor acteur Michael Keaton en een voor het camerawerk).
Lees ook: Indrukwekkende miniserie toont de vele gezichten van de aidsepidemie
Zesdelige Britse serie over de olijke Kwabena (Adjani Salmon, tevens een van de makers), die zich verveelt in zijn oersaaie kantoorbaan, en dagdroomt over een glansrijke carrière als filmregisseur. In een opwelling neemt hij ontslag, en start hij een inzamelingsactie om zijn debuutfilm Jamaica Road tóch te kunnen maken. Dat blijkt – uiteraard – lastiger dan gedacht, maar het levert wel talloze komische (en schurende) momenten op. Een van de meer originele, inventieve nieuwe series van 2024, die de humor vooral haalt uit raciaal ongemak. Salmon is een openbaring.
Lees ook: Scherpe komedieserie over dromen, ambitie en alledaags racisme
In deze intelligente en helaas niet onwaarschijnlijke Deense sf-serie blijft het zeewater maar stijgen en besluit de regering van Denemarken dat ze het land moeten opgeven en de bewoners elders gaan onderbrengen (Nederland is al bankroet, omdat we te lang dachten dat we het water konden tegenhouden. Maar dit terzijde). Regisseur en schrijver van de serie is Thomas Vinterberg, die ver wegblijft van alle politieke aspecten en zich volledig richt op een handvol personages, die elk op hun eigen manier worstelen met dat wassende water. In zeven delen vertelt filmmaker Vinterberg (Festen, The Hunt, Drunk) – die debuteert als serieregisseur – een mooi kalm en weloverwogen verhaal, waarin hij toewerkt naar een sterk, aangrijpend slot.
Interview: Thomas Vinterberg over miniserie Families Like Ours
Happy Valley heeft alles wat een goed Brits politiedrama zo onweerstaanbaar goed maakt en weet zich tegelijkertijd ook te onderscheiden. Dat is de verdienste van sergeant Catherine Cawood, raak en menselijk geschreven door Sally Wainwright en geweldig gespeeld door Sarah Lancashire. De dochter van Catherine pleegde zelfmoord nadat ze een kind op de wereld had gezet van de man die haar verkrachtte. Catherine besluitt de zorg voor haar kleinkind Ryan op zich te nemen, terwijl ze in haar werk en privé wordt achtervolgd door haar verleden. Grimmig, deprimerend en soms extreem gewelddadig, maar Catherines personage maakt van Happy Valley een van de betere detectives van de laatste jaren.
Een combinatie van Breaking Bad en Penoza, van thriller en lichtvoetig drama, zware misdaad en zwarte humor: Hollands hoop is van alles wat, maar is juist door die mix heel sterk. Fokke Augustinus (Marcel Hensema), forensisch psychiater met een burn-out, staat op een kruispunt in zijn leven. Als hij het boerenbedrijf van zijn vader erft, verhuist hij met zijn vrouw (Kim van Kooten) en kinderen naar het Groningse platteland. Daar blijkt de boerderij een dekmantel voor een criminele organisatie en al snel zit Fokke tot over zijn oren in de misdaad. Hollands hoop wordt naar verloop steeds zwaarder, maar blijft door absurde scènes, zoals een man in Elvispak die in de fik staat tussen de wietplanten, sterk overeind.
In deze veelgeprezen Britse serie van Russel T Davies (Queer as Folk, Cucumber) volgen we een groep homoseksuele jongeren in het Londen van de jaren tachtig, aan het begin van de aidsepidemie. Hoewel It's a Sin een meedogenloze serie kan zijn, waarbij je regelmatig moet vechten tegen de tranen, is er ook volop ruimte voor humor. Tegelijkertijd zet de serie de gayscene overtuigend neer met impressies van uitbundige feesten, ondersteund door een jarentachtigsoundtrack vol klassiekers. It’s a Sin is daarmee niet zozeer een aidsdrama, als wel een ode aan veel te veel jongens en mannen die hun veertigste verjaardag nooit mochten bereiken. Een wonderschone en aangrijpende viering van hun bestaan.
Deze hartverwarmende en tegelijkertijd hartverscheurende Britse serie over een homostel dat een kind wil adopteren, is op heel veel punten radicaal. Niet alleen toont het hoe ingrijpend het adoptieproces is op een manier die je niet vaak op tv ziet, de drie prachtige afleveringen zijn ook uitbundig queer, bevatten momenten waarop de hoofdpersonen zingen en dansen – vaak in drag - en er wordt een aanzienlijk deel van de tijd Welsh gesproken, een taal die minder dan 1 miljoen mensen spreken. Maar uiteindelijk gaat het vooral over iets dat iedereen begrijpt: liefde.
‘De Elvis Presley onder de puzzelmakers’ is een man die het liefst nooit zijn veilige huis verlaat. Deze John (fijn neurotisch gespeeld door komiek David Mitchell) lijdt aan pleinvrees, maakt puzzelboeken onder het pseudoniem ‘Ludwig’, en komt alleen in actie als het echt niet anders kan. Dat blijkt natuurlijk het geval in deze geestige zesdelige detectiveserie, als John zich noodgedwongen moet voordoen als zijn tweelingbroer (een geliefd rechercheur) om diens verdwijning (en andere mysterieuze zaken) op te lossen. De puzzelmaker wordt ineens fulltime puzzeloplosser, maar dan met nét iets grotere gevolgen. Heerlijk.
Dit vierdelige drama vertelt op inzichtelijke en uiterst menselijke manier over een van de grootste schandalen uit de recente geschiedenis van Engeland. Duizenden filiaalmanagers van kleine postkantoortjes door heel Engeland werden in de jaren ’00 en ‘10 door hun werkgever, de Post Office, beschuldigd van fraude en diefstal. Onterecht, want de fout lag bij het in 1999 geïntroduceerde boekhoudprogramma Horizon. Het duurde echter jaren eer dit door het bedrijf werd erkend, en dat gebeurde pas nadat velen financieel en persoonlijk geruïneerd waren. Deze sterke serie was onlangs terecht een kijkcijferhit in Engeland en voelt een beetje als gerechtigheid voor alle slachtoffers.
Lees ook: Sterke dramaserie over Brits schandaal maakt veel los in eigen land
Normal People vertelt een verhaal dat zo oud is als de liefde zelf. Over miscommunicatie en obstakels, verlangens en verdriet en bovenal over die eerste grote, allesverzengende liefde. Alleen gebeurt dit in deze serie op zo’n intieme manier dat de liefde van het jonge koppel Connell en Marianne voelbaar is. Net als hun pijn. Deze verfilming van Sally Rooneys bestseller, is zonder twijfel het mooiste en rauwste liefdesdrama dat in 2020 uitkwam. In twaalf delen wordt de opkomst, ondergang en wederopbloei geschetst van een tot mislukken gedoemde liefdesrelatie tussen twee adolescenten (geweldige nieuwkomers Daisy Edgar-Jones en Paul Mescal). Hartverscheurend, beeldschoon en ook behoorlijk sensueel. Door weg te blijven van de geijkte paden misschien wel de ultieme ‘antiromkom’.
Lees ook: Allesverzengende liefde in miniserie Normal People
Als de genderfluïde millennial Sabi (Bilal Baig) naar Berlijn wil verhuizen, belandt de moeder van diens oppaskinderen in het ziekenhuis. Sabi wordt hierdoor de onmisbare rots in de branding voor het gezin en besluit om te blijven. Het lijkt alsof Sabi zichzelf hierdoor wegcijfert, maar stukje bij beetje kom je erachter dat er meer achter diens beslissing zit. Sort Of toont een slice of life van personen die allemaal op hun eigen manier een ontwikkeling doormaken. De serie leunt niet op grootse dramatiek of epische plotwendingen, maar op de innemende personages. Verfrissend ook dat queer-zijn onderdeel is van het leven en niet de oorzaak van het drama.
Lees ook: De vermakelijke Canadese queer serie Sort Of is vooral heel lief
De eerste pianotonen van de tune bij de Zweeds-Deense politieserie Bron/Broen (The Bridge) zijn onheilspellend, duister en naargeestig. De sfeer is duidelijk. Op de kilometerslange brug tussen Zweden en Denemarken gebeuren onfrisse zaken. Precies op de helft van de brug wordt een doormidden gezaagd lijk gevonden, wat de politie van beide landen dwingt om nauw samen te werken. De stoere Zweedse inspecteur Saga Norén leidt samen met de joviale Deense inspecteur Martin Rohde het onderzoek. De samenwerking begint aanvankelijk stroef. Maar de verstandhouding tussen de sociaal onhandige Saga die, zo wordt gesuggereerd een vorm van het syndroom van Asperger heeft, en familieman Martin, met zo zijn eigen demonen, gaat steeds beter. De beklemmende sfeer in de serie grijpt je op een fijne manier bij de strot. Nordic noir op zijn best.
In 1983 maken een zestal overvallers per ongeluk 26 miljoen aan goudstaven buit. Het is de grootste roofoverval in Engeland op dat moment. En een groot gedeelte van het buitgemaakte goud is nooit meer teruggevonden. Schrijver Neil Forsyth maakte er de spannende serie The Gold over, met prettige Britse acteurs als Hugh Bonneville, Jack Lowden en Dominic Cooper. Dat de zes afleveringen niet alleen draaien om een spannend en ouderwets spelletje ‘boefje vangen’ maar ook opvallend veel te zeggen hebben over het hardnekkige Engelse klassensysteem, tilt het boven de gemiddelde Britse crimeserie uit.
Acteur Martin Freeman perfectioneerde de rol van charmante droogkloot in producties als The Office, Sherlock en de Hobbit-films, maar laat in deze rauwe BBC-reeks pas echt zien wat hij dramatisch in huis heeft. Hij speelt een agent in Liverpool, die ’s nachts reageert op noodoproepen en nog net niet bezwijkt onder de stress. Daarbij helpt het niet dat hij regels negeert en persoonlijke banden onderhoudt met lokale criminelen. Scenarist Tony Schumacher baseerde The Responder losjes op zijn eigen ervaringen als agent, wat de serie een zeldzame authenticiteit verleent. Intens en meeslepend. Ook in het tweede seizoen blijft Freeman als corrupte agent Chris een fantastische antiheld en een genot om terug te zien. Het spanningsniveau ligt hoog, het drama is geregeld aandoenlijk en het scherpe script heeft meer dan voorheen een zwart-komisch randje.
Lees ook: Interview met regisseur Tim Mielants
In de basis is het Britse The Sixth Commandment een true crime serie over de moord op Peter Farquhar (69) in 2015 en de poging tot moord op zijn buurvrouw Ann Moore-Martin (83) twee jaar later. De dader was een student die zich onder valse voorwendselen hun levens binnen wurmde. Het was een zaak die in Engeland vooral vetgedrukte krantenkoppen opriep, maar door scenarioschrijver Sarah Phelps ontzettend integer naar het kleine scherm is vertaald. De focus in het vierdelige drama ligt vooral op de slachtoffers, en de mensen die ze waren. Een prachtige, aangrijpende serie.
Interview: scenarist Sarah Phelps over The Sixth Commandment
Britse misdaadserie over de mysterieuze dood van een agent en een Libisch tienermeisje, die overlijdt na een val van een hoge Londense torenflat. Een jonge agente is getuige, maar verdwijnt voordat ze goed en wel haar verhaal kan doen. Aan detective Sarah (Gemma Whelan) de taak om uit te zoeken wat er in vredesnaam is gebeurd op dat dak, en waarom de lokale politie de boel lijkt tegen te werken. Meeslepend mysterie in de stijl van politiethrillers als Line of Duty, met een uitstekende hoofdrol van Gemma Whelan (Game of Thrones). Het tweede seizoen, over een cold case van een vermist meisje en een zaak over huiselijk geweld, is een geslaagd vervolg waarin de lat wellicht nog iets hoger is gelegd met twee uiterst boeiende zaken en wederom subtiel maar sterk spel van alle acteurs.
Lees ook: Britse politieserie stelt op subtiele wijze geweld tegen vrouwen aan de kaak
Mark Cobden (Sean Bean) is een middelbare schoolleraar met zachte handen en een drankprobleem die na een fatale beslissing in de gevangenis belandt. Eric McNally (Stephen Graham) een strenge maar rechtvaardige gevangenisbewaker die wordt gedwongen een foute beslissing te nemen. De BBC-miniserie Time schetst een Brits gevangeniswezen dat keihard is, en aan alle kanten faalt. Het spel van Bean en Graham, en eigenlijk van de gehele cast, is indrukwekkend en laat niet onberoerd. Het even sterke tweede seizoen speelt zich af in een Britse vrouwengevangenis en toont hoe het systeem buiten de gevangenismuren in het nadeel van vrouwen werkt.
Lees ook: Aangrijpende Britse miniserie toont een falend gevangeniswezen
Ouderdom kan behoorlijk akelig zijn, zeker als slopende ziektes langzaam ieder greintje menselijkheid wegnemen. Vandaar dat een groep oude vrienden na de zoveelste begrafenis van een leeftijdsgenoot besluit elkaar te helpen om, als het zover is, waardig uit het leven te stappen. Dit in een dronken bui roepen, blijkt uiteraard makkelijker dan het daadwerkelijk doen. Ook omdat euthanasie in Engeland illegaal is, en ‘elkaar helpen’ dus beschouwd wordt als moord. Deze prachtige serie kijkt op een opmerkelijk eerlijke manier naar ouder worden, en laat tegelijkertijd een cast vol geweldige Britse acteurs op leeftijd schitteren.
Lees ook: IJzersterke Britse serie over vriendschap en ouder worden
Zevendelige Britse serie waarin moslimapunkband Lady Parts op zoek gaat naar een leadgitarist. Een serie over vier moslima’s in een punkband zou allicht kolderiek of gezocht kunnen zijn, maar het scenario is origineel en fris. Zelfspot, grof taalgebruik, flauwe grappen, slimme kwinkslagen, mierzoete dagdromen en liefdevolle momenten wisselen elkaar moeiteloos af. Daarnaast doet We Are Lady Parts doet ongekunsteld en authentiek aan, wat mogelijk komt doordat showrunner Manzoor haar eigen jeugd gebruikte als bron van inspiratie. Een frisse en droogkomische serie die luidruchtig korte metten maakt met de eenzijdige representatie van moslimvrouwen op televisie.
Lees ook: Origineel, fris en neemt succesvol clichés op de hak
Klimaatactivisme, rechtsextremisme en de duistere krochten van het internet. In de zesdelige BBC First-miniserie Years and Years, van de gelauwerde schrijver Russell T. Davies (Doctor Who, Torchwood, Queer as Folk), worden de dagelijkse worstelingen van een doorsneefamilie uit Manchester binnen een veel groter politiek, economisch en technologisch kader geplaatst. We zien hoe zij van 2019 tot 2034 meedeinen op de realistisch-satirische golven van de toekomst. Een eng relevante toekomst, waarin een extreemrechtse populistische partij, onder leiding van Vivienne Rook (een fantastische rol van Oscarwinnares Emma Thompson), aan populariteit wint. Geestige science fiction met ietwat opdringerige moraal, die desondanks griezelig goed de tijdgeest raakt.
ZeroZeroZero (straattaal voor de puurste cocaïne) werd in diverse Amerikaanse recensies aangeduid als ‘het nieuwe Gomorra’. Niet zo vreemd, want beide series zijn gebaseerd op de ‘literair-journalistieke’ boeken van de vermaarde Italiaanse onderzoeksjournalist Roberto Saviano. Maar terwijl Gomorra zich vooral richt op de Napolitaanse maffia is ZeroZeroZero veel grootser opgezet, de focus ligt op de drie belangrijkste elementen in de internationale drugshandel: kopers, verkopers/producenten en transport. Inhoudelijk kom je als kijker niet voor veel verrassingen te staan, maar dit laat onverlet dat ZeroZeroZero een bingewaardige, opwindende thriller is met voornamelijk onsympathieke personages. IJzingwekkende plotwendingen worden niet geschuwd en de toon is steevast hard en grimmig.