Het was in 2022 een van de interessantere series van eigen bodem: Sihame, een thrillerserie die op geheel eigen wijze thema’s als exposing en slutshaming aan de kaak stelde. Want, zoals toenmalig regisseur Lisette Donkersloot destijds aangaf in de VPRO Gids: ‘Dit is geen onderwerp dat je met een fluwelen handschoen moet aanpakken.’
Dat gebeurde dan ook niet. Om het geheugen even op te frissen: de achttienjarige Sihame (Ahlaam Teghadouini) wordt slachtoffer van online-exposing, het ongewenst verspreiden van seksueel getint beeldmateriaal. De eikel in kwestie is haar ex-vriendje, dat met een paar andere mannen een verdienmodel heeft gevonden in het ‘exposen’ van jonge vrouwen. De wereld van Sihame stort volledig in, waarna ze besluit om op bloederige, nietsontziende wijze wraak te nemen op de daders.
Dat leidt er bij de start van het tweede seizoen toe dat Sihame noodgedwongen op de vlucht is geslagen. Haar acties zijn dusdanig uit de hand gelopen dat ze meerdere slachtoffers heeft gemaakt, en dat nabestaanden en overlevenden zinnen op wraak. En dan is er nog de politie, die óók jacht maakt op de wreker, maar voortdurend achter de feiten aanloopt. Als een nieuwe wraakactie escaleert, vlucht Sihame naar Slowakije, waarna haar vijanden achter haar familieleden aangaan.
Dat levert op zichzelf al een behoorlijk spannende thrillerserie op, waarbij Teghadouini opnieuw haar grote talent etaleert. Razend knap, hoe makkelijk ze schakelt tussen fragiel, getormenteerd en nietsontziend. Dat is belangrijk, zeker voor een serie met een protagonist die ook flink wat grenzen over gaat. Teghadouini won onlangs dan ook zeer terecht een Gouden Kalf voor haar rol in dit tweede seizoen.
Daarnaast blijft Sihame ook in maatschappelijk opzicht uitermate relevant, bijvoorbeeld door te kijken naar de ‘copycats’ van Sihame: andere jonge vrouwen die slachtoffer zijn geworden van exposing, en inspiratie halen uit de aanpak van wreker Sihame (hoe moreel twijfelachtig ook). Dat de serie, ditmaal ontwikkeld door Fadua el Akchaoui, Yücel Kopal en Dunya Khayame, in het vervolgseizoen net iets onevenwichtiger is dan de eerste reeks, vergeet je dan al snel. Sihame blijft in alles een serie van en over deze tijd, met een voortreffelijk complex titelpersonage.