Boiling Point: vervolg op de geroemde restaurantfilm vertelt een ontzettend menselijk verhaal

Nog voordat de Amerikaanse serie The Bear werd onthaald als een van de meest realistische manieren waarop de chaos van een restaurantkeuken werd weergegeven, was er de Britse, in één take opgenomen film Boiling Point. Hierin is de altijd fenomenale Stephen Graham de gevierde chef-kok van een chic Londens restaurant dat wordt geplaagd door immense druk en verslavingsproblemen. Wellicht dankzij het succes van die Amerikaanse serie, bracht de BBC vorig jaar een vierdelig vervolg op de eveneens geroemde film uit. Boiling Point, de serie, kreeg in Engeland opnieuw lovende kritieken met recensies waarin omschrijvingen als ‘fenomenaal’ en ‘het beste wat er dit jaar op de Britse tv is verschenen’ voorbijkwamen. In ons land werd de serie eerder dit jaar al uitgezonden op BBC First, maar voor iedereen die het toen heeft gemist, komt er nu een herkansing op NPO 1 (en dus ook on demand).

De serie speelt acht maanden na de film (let op: hieronder volgen spoilers voor de film). De setting is ditmaal North Point, het nieuwe restaurant dat chef-kok Carly (Vinette Robinson) heeft geopend nadat de zaak van Grahams chef-kok Andy de deuren moest sluiten. De eerste aflevering opent wederom met een lange, in één take gefilmde scène. De camera wandelt door de keuken en het restaurant terwijl het alle medewerkers even in beeld neemt, alsof het verhaal tikkertje speelt. Waar deze techniek in de film voortdurend werd gebruikt, blijft het ditmaal beperkt tot de openingsminuten en na het introfilmpje schakelt de serie over op de meer gebruikelijke vertelmanier met meerdere camera’s en settings. 

Dit is een logische keuze, want vier lange afleveringen van één take, zou wellicht iets te veel van het goede zijn geweest. Daarnaast kan Boiling Point op deze manier ook meer verhalen vertellen dan enkel dat van een lange, hectische avond in een Londens restaurant. Zo gaan we in de eerste aflevering al met Carly mee naar huis waar ze een zieke en vooral veeleisende moeder blijkt te hebben die flink wat druk uitoefent op haar dochter. En is er ruimte om te kijken hoe het met Andy is, die na zijn hartaanval arbeidsongeschikt is geraakt en in een diepe, door alcohol in stand gehouden depressie lijkt te rond te waden. Dit klinkt allemaal niet heel opbeurend, en Boiling Point is zeker een fiks drama, toch heeft het ook aardig wat humor. Vooral in de manier waarop het personeel met elkaar omgaat, de kleine grapjes die ze elkaar vertellen tijdens het koken, maken het geheel ontzettend menselijk.