Het eerste seizoen van Time werd door de Britse pers in 2021 ‘moeilijke maar essentiële televisie’ genoemd. De dramaserie over een mannengevangenis van gevierd scenarist Jimmy McGovern toonde zonder enige reserves hoe keihard, hopeloos en vooral falend het gevangeniswezen in Engeland is. ‘Je komt er slecht in en gaat er erger uit,’ aldus een van de gevangenen vlak voor hij zichzelf ernstig lichamelijk letsel probeerde toe te brengen in de eerste aflevering. De serie won dat jaar een BAFTA voor beste miniserie en ook hoofdrolspeler Sean Bean ging met de felbegeerde televisieprijs naar huis.
Ondanks dat succes was McGovern niet van plan een tweede seizoen te maken, tot de BBC opperde dat hij de focus dit keer naar een vrouwengevangenis zou verleggen. Hij trok scenarist Helen Black aan en samen creëerden ze vier nieuwe afleveringen. Waar het eerste seizoen een gevangene en een bewaker centraal stelde, volgen we dit keer drie celgenoten die om verschillende redenen gevangenisstraf hebben gekregen.
De serie begint met Orla (Jodie Withaker) die haar drie kinderen zoals iedere ochtend klaarmaakt voor school. De volgende scène zit ze in een politiebusje op weg naar Carlingford Prison, overstuur en wanhopig omdat ze geen oppas voor haar kinderen heeft geregeld. De alleenstaande moeder had niemand verteld dat ze die ochtend moest voorkomen omdat ze met de elektriciteitsmeter had geknoeid. ‘Het enige dat je wilde doen was je kinderen warm houden,’ zegt haar moeder later meelevend aan de telefoon. Iets waar de rechter geen boodschap aan had. Op knoeien staat zes maanden.
In hetzelfde busje zitten de jonge, heroïneverslaafde Kelsey (Bella Ramsey) die bij aankomst ontdekt dat ze zwanger is van haar drugsdealende vriendje. En Abi (Tamara Lawrance) die levenslang heeft voor moord en wordt overgeplaatst naar een nieuwe gevangenis. Waar Kelsey omdat ze in verwachting is opeens een reden heeft om aan de toekomst te denken, en voor zichzelf te zorgen (want aan drugs nog steeds geen gebrek in de gevangenis), worstelt Abi juist met een verleden dat ze nooit meer van zich af zal kunnen schudden.
Het eerste seizoen van Time liet vooral zien hoe zwaar en levensgevaarlijk het leven binnen de Britse mannengevangenissen is. Deze vier afleveringen tonen juist hoe het systeem buiten de gevangenismuren in het nadeel van vrouwen werkt. Orla’s vergrijp is relatief onschuldig, maar haar straf heeft onomkeerbare en desastreuze gevolgen voor haar en haar kinderen. En ook voor Abi was er niemand die haar kon helpen tot het te laat was. Veel te laat.
Time is, ook in seizoen twee, opnieuw geen makkelijke wegkijkserie. Maar het blijft indrukwekkende televisie.