Anoniem: Jeroen Spitzenberger als anonieme held in Nederlandse misdaadserie

Geen seriemaker haalt het nog in zijn of haar hoofd om een verhaal te schrijven over een carrièreman die geen tijd heeft voor zijn gezin, terwijl zijn vrouw ongelukkig thuis zit en zijn kinderen langzaam ontsporen. Dat hebben we de afgelopen decennia al zo vaak gezien. Vrouwen zijn nu de carrièretijgers, de man krijgt de rol van sneue thuiszitter. Maar hoe die rol in te vullen?

In de nieuwe dramaserie Anoniem van BNNVARA heet de ongelukkige echtgenoot Jurre Jansen (Jeroen Spitzenberger). Een geschiedenisdocent van de oude stempel die nog in pak loopt en met krijtjes op het bord schrijft. In zijn vrije tijd maakt hij harnassen en wapens voor de heldhaftige Middeleeuwse ridders uit zijn re-enactment groep. Zelf is Jurre geen held. Ook geen misdadiger. Jurre is een gemiddelde saaie man en eigenlijk heeft niemand hem echt nodig.

Zijn vrouw Sarah (Anniek Pheifer) is officier van justitie en vooral druk met het oprollen van een drugsbende. Hun kinderen zijn pubers – zij willen sowieso niets van hun vader weten. En Jurres leerlingen zijn totaal niet geïnteresseerd in de Middeleeuwen, of welke geschiedenisles dan ook. Jurre voelt zich nutteloos en dat drukt op zijn gemoed.

Totdat hij op een avond per toeval een meisje redt dat wordt aangerand. Eindelijk voelt hij zich weer eens nodig en krijgt zijn mannelijkheid een boost. Hij besluit daarop niet langer willoos onderdeel uit te maken van de geschiedenis, maar zélf geschiedenis schrijven. Jurre wordt een held. Een superheld, misschien wel, compleet met kostuum waar met ducttape de letter ‘A’ op is gezet. Want het moet wel een beetje lullig blijven.

Terwijl Jurre knullig worstelt met zijn eigen mannelijkheid, wordt de wereld van de drugscriminelen hard en rauw in beeld gebracht. Dat contrast werkt goed en laat zien dat er weinig voor nodig is om gewone jongens en meiden ten prooi te laten vallen aan de wereld van drugshandelaren.