The Dark Heart: intrigerende miniserie over Zweedse vermissingszaak

‘Love is a familiar. Love is a devil. There is no evil angel but Love.’ Woorden van William Shakespeare uit zijn toneelstuk Love’s Labour’s Lost die van toepassing zijn op een geruchtmakende vermissingszaak in Zweden, elf jaar geleden. Een 62-jarige miljonair met veel grond, macht en invloed, verdween indertijd spoorloos, waarbij de politie de zaak uiteindelijk opgaf. Het was een fanatieke vrijwilliger die de waarheid twee jaar later tóch wist te ontrafelen. Het verhaal werd opgetekend door Zweedse misdaadverslaggever Joakim Palmkvist in zijn bestseller The Dark Heart: A True Story of Greed, Murder and an Unlikely Investigator. Een verfilming kon uiteraard niet uitblijven, want weinig genres zijn zo gewild als true crime.

Het heeft geresulteerd in de vijfdelige psychologische thrillerserie The Dark Heart. Tieners Sanna (Clara Christiansson Drake) en Marcus (Gustav Lindh) wonen op twee nabijgelegen boerderijen, maar hun omstandigheden hadden niet méér van elkaar kunnen verschillen. Sanna is de dochter van een rijke, invloedrijke landeigenaar, terwijl Marcus grotendeels opgroeit in armoede. Hun chemie laat zich echter niet tegenhouden door die klassenverschillen, en de twee worden stapelverliefd, tot groot ongenoegen van Sanna’s dominante vader Bengt. Hij heeft mot met Marcus’ familie, en dreigt Sanna te onterven als ze de relatie voortzet. 

En dan verdwijnt Bengt ineens spoorloos, waarna de politie jarenlang in het duister tast over zijn lot. Een van Sanna’s zussen is radeloos, en schakelt uiteindelijk de hulp in van Tanja (Aliette Opheim), die als vrijwilliger werkt voor een organisatie die onderzoek doet naar vermiste personen. Tanja raakt geobsedeerd door de zaak en wil ver gaan om het lot van Bengt tóch boven tafel te krijgen. De serie volgt daarbij zowel de liefdesgeschiedenis van Sanna en Marcus, als het obsessieve onderzoek van Tanja, een paar jaar later.

Een verboden liefde, een verdwijning en een obsessieve onderzoeker: het zijn perfecte ingrediënten voor een intrigerende psychologische thrillerserie. Wat helpt, is dat de regie in handen is van Gustav Möller, die eerder de fantastische Deense film Den skyldige maakte. Möller is van Zweedse komaf, maar woont en werkt voornamelijk in Denemarken. De regisseur wilde vooral aan de slag met de serie omdat het boek ‘het meest Zweedse verhaal’ was dat hij ‘ooit had gelezen’. In een interview met Parkrecord: ‘De achtergrond van het verhaal hangt zó sterk samen met de Zweedse volksaard, en is bovendien heel klassiek, met mensen die op het land leven en oude familievetes uitvechten. Het lijkt bijna een verhaal uit de achttiende of negentiende eeuw.’

The Dark Heart is uiteindelijk vooral een Shakespeareaanse tragedie over een onmogelijke liefde met een onvermijdelijk tragische afloop. De manier waarop de makers die tragedie langzaam ontvouwen, is gelaagd en spannend, waardoor The Dark Heart niet onderdoet voor soortgelijke series als Broadchurch en Mare of Easttown. Na vijf afleveringen blijkt inderdaad: ‘There is no evil angel but Love’.