The Gentlemen: hyperstilistische actiekomedie met een gebrekkig plot

Nog niet zo lang geleden leek de carrière van regisseur Guy Ritchie enigszins in het slop te zitten. Met extreem matige franchisefilms als Aladdin (2019) en King Arthur: Legend of the Sword (2017) raakte hij steeds verder verwijderd van het niveau van geliefde actiekomedies als Snatch (2000) en Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998).

Gelukkig hoefden we ons niet lang zorgen te maken, want met The Gentlemen (2019) keerde de Brit in 2019 terug naar het voor hem vertrouwde terrein van de vlotte, hyperstilistische gangsterfilm. De film werd een succes, al had Ritchie er naar verluidt liever een serie van gemaakt. Hij zag de wereld van The Gentlemen – gevuld met kleurrijke criminelen, profiteurs en opportunisten – blijkbaar als iets waar nog véél meer rek in zat.

Die kans krijgt Ritchie nu alsnog van Netflix. Al heeft de uiteindelijke serie, los van de titel en de betrokkenheid van Ritchie, weinig te maken met de film. De achtdelige serie draait vooral om jonge aristocraat Eddie (Theo James uit The White Lotus), die na een jarenlange militaire afwezigheid terugkeert naar zijn familielandgoed omdat zijn vader op sterven ligt. Zodra hij overlijdt verwacht iedereen dat Eddie’s oudere broer Freddy (Daniel Ings) de nieuwe hertog van de familie wordt, maar in het testament staat een grote verrassing; niet Freddy, maar Eddie neemt de boel over.

Dit leidt uiteraard tot frictie met de drugs- en gokverslaafde Freddy, maar dat is lang niet het enige waarover Eddie zich druk moet maken. Zo blijkt het landgoed een behoorlijk lucratieve wietplantage te huisvesten, die wordt beheerd door gewiekste ‘zakenvrouw’ Susie (Kaya Scodelario), en dan is er nog een loerende rijkaard (Giancarlo Esposito in een zoveelste variatie op zijn Gus Fring-schurkenrol) die het heeft voorzien op het huis. Aristocratie gemengd met criminelen dus: alsof de personages uit The Crown (2016) ineens in Breaking Bad (2008) zijn geland. Laat het maar aan Ritchie over om daar eens flink mee uit te pakken.

Toch maakt de serie nooit helemaal duidelijk wat er precies op het spel staat. Eddie moet de boel bij elkaar houden door zelf steeds wat crimineler te worden, maar verder wil Ritchie de setting vooral gebruiken om zoveel mogelijk flamboyante lol te trappen. Wat ook niet helpt, is dat James vrij vlak is in de hoofdrol. Eddie mag dan ‘de enige hertog zijn die ook iemand kan omleggen’, maar echt boeiend wordt zijn personage nooit. Nee, dan is het veel meer genieten van de kleurrijke personages in zijn omgeving, met onder meer Michael Vu als zweverige wietkweker en oud-voetballer Vinnie Jones als norse terreinwacht.  

Die kleurrijke figuren zorgen er, in combinatie met de vlotte montages en kenmerkende Ritchie-flair, voor dat je de regisseur de gebrekkige plot best vergeeft. De film was net iets beter, maar ook de serieversie van The Gentlemen biedt uiteindelijk een heerlijke dosis vermakelijke onzin.