Wraakwestern miniserie The English blijkt een parel in het genre

Geen genre dat zichzelf zo vaak opnieuw uitvindt als de western. Het genre werd talloze malen doodverklaard, maar leefde uiteindelijk altijd weer op. Want het ‘Wilde Westen’ mag in de echte wereld dan aan zijn einde zijn gekomen, in films en series keren makers uiteindelijk toch altijd weer terug naar de periode waarin Amerika een grotendeels wetteloos canvas was, waarop opportunisten, schuinsmarcheerders en kwaadwillenden hun meest duistere fantasieën konden uittekenen.

Het genre maakte daarbij wel een evolutie door. Waar het in de klassieke Hollywood-films nog de normaalste zaak van de wereld was om cowboys en de oorspronkelijke bewoners op een stereotiepe manier te kwalificeren als ‘goed’ en ‘kwaad’, werd het genre langzaam genuanceerder en waarheidsgetrouwer. In de ‘revisionistische’ western deden de grijstinten hun intrede, en werd het Wilde Westen ook vaker een helse plek, in plaats van een geromantiseerd ideaalbeeld.

Nieuwste toevoeging aan dat genre is de zesdelige serie The English van de Britse schrijver en regisseur Hugo Blick (The Honourable Woman). Zijn serie had niet revisionistischer kunnen zijn, getuige de hoofdrollen voor een Britse vrouw van adel en een oorspronkelijke bewoner. Als er al ‘klassieke’ cowboys zijn, duiken ze vooral op als het kwaad, agressief, immer uit op eigen gewin.

Dat The English het Wilde Westen geen moment wil romantiseren, wordt in de openingsaflevering snel duidelijk. Als Lady Cornelia Locke (Emily Blunt) in 1890 met een koffer vol geld arriveert in een afgelegen hotel, moet ze toekijken hoe de hoteleigenaar een oorspronkelijke Amerikaan, de in ongenade geraakte sergeant Whipp (Chaske Spencer),  vasthoudt en martelt. Vanwege de koffer met geld is Locke de volgende op zijn lijst met toekomstige slachtoffers. Een speling van het lot zorgt er uiteindelijk voor dat zowel Locke als Whipp kunnen ontsnappen, waarna ze samen hun reis vervolgen door het wetteloze Westen – zij zinnend op wraak voor haar overleden zoon, hij op zoek naar een nieuw leven.

Hoewel de landschappen door Blick beeldschoon in beeld wordt gebracht, schetst The English vooral een grimmige wereld, waarin overleven de enige realistische manier van leven is. Hoewel de serie het hoge niveau van de eerste afleveringen niet helemaal kan vasthouden, overtuigt deze visueel overdonderende wraakwestern – waarin het geweld effectief wordt afgewisseld met lange dialogen – volledig, mede dankzij de geweldige hoofdrollen van Blunt en Spencer. Zolang het genre dit soort parels blijft voortbrengen, hoeven we de western nog lang niet af te schrijven.