Teri vond het geen probleem om haar tienjarige dochter naakt te laten poseren voor een boek van Playboy. Een jaar later speelde Brooke een kindprostituee in de controversiële film Pretty Baby (1978). Ook in de hitfilms The Blue Lagoon (1980) en Endless Love (1981) was Brooke als jonge tiener in seksscènes te zien. In de documentaire wordt pijnlijk duidelijk hoe angstig dat voor haar was. Ze vertelt hoe ze in Endless Love dissocieerde om de scènes niet echt te hoeven meemaken – terwijl regisseur Franco Zeffirelli haar teen meermaals dubbelknakte, zodat ze een kreet liet horen die voor seksuele extase kon doorgaan.
Pretty Baby vertelt niet alleen Shields’ verhaal, maar boort ook diepere maatschappelijke lagen aan. Waarom werden jonge meisjes juist na de tweede feministische golf zo geseksualiseerd? En wat betekende het om in de jaren tachtig de bekendste tiener van Amerika te zijn? Wetenschappers en journalisten, maar ook (al dan niet beroemde) vrienden komen aan het woord.
Er bleef Brooke Shields weinig bespaard. Aangrijpend is haar relaas over hoe zij als twintiger, net onder het juk van haar moeder vandaan, werd verkracht door een niet bij naam genoemde (maar Weinsteineske) filmbaas. Dan is er ook nog haar onaangename huwelijk met tennisser Andre Agassi, plus een postnatale depressie. Gelukkig zien we Brooke aan het eind van het documentairetweeluik stralend aan tafel zitten met haar huidige man Chris en hun tienerdochters Rowan en Grier. Samen hebben ze het over wat er mis is met de rollen die Brooke als kind moest spelen en over het belang van zeggenschap hebben over jezelf. Zo eindigen we toch nog hoopvol – voor de nieuwe generatie dan.