Trouw-journalist Jeannine Julen heeft een grote Surinaamse familie. Haar moeder kwam uit een gezin van twaalf en haar broers en zussen kregen bijna allemaal zelf ook weer vijf kinderen. In de podcast De vrouwen van Saramacca vertelt ze wat voor soort familie het is. Ze houden van delen en zijn hartelijk. Tot het moeilijk wordt: dan slaat de deur dicht, echt persoonlijk worden doen ze niet. Ze zijn zorgzaam, direct, komen graag goed voor de dag en zijn echte verhalenvertellers. Maar sinds de dood van haar grootmoeder Lena is de familie een beetje uit elkaar gevallen.
Julen wil haar familiegeschiedenis uitzoeken, in eerste instantie om de familie dichter bij elkaar te brengen. Maar al snel blijkt dat haar Nederlandse nieuwsgierigheid niet overal op prijs wordt gesteld. Dat ze toch besluit door te duwen, maakt de podcast spannend, helemaal als je samen met Julen begint te begrijpen waarom sommige dingen worden stilgehouden.
Dat begint al met haar inmiddels overleden oma Lena. Julen zag haar als een geliefde matriarch, maar al snel hoort ze van familieleden dat ze haar kinderen en kleinkinderen keihard aanpakte. Ze was niet alleen onredelijk streng, maar gebruikte ook fysiek geweld. Haar nicht, die vroeger bij haar oma in huis woonde, vertelt dat ze een keer een maand niet naar school kon omdat haar oma haar met een koekenpan in het gezicht had geslagen.