‘Papa, de bus is er. Ik hou van je. Bid voor ons.’
Daarmee moet de vader van Mike het doen. Aan de telefoon heeft hij zijn zoon tevergeefs proberen over te halen terug naar Honduras te komen en de viacrucis del migrante (migrantenkaravaan) te verlaten. Mike heeft zich met zijn hoogzwangere vriendin Yuri – net als Mike nog maar negentien jaar – en hun zoontje Santi van twee aangesloten bij de levensgevaarlijke karavaan: een massale voet- en bustocht van migranten die vanuit Midden-Amerika door middel van de kracht van het getal probeert toegang tot de Verenigde Staten te forceren.
Zeker gezien het feit dat Yuri acht maanden zwanger is, lijkt het een heilloos plan. Maar als je weet hoe ongelofelijk arm en gewelddadig het in 2009 door een staatsgreep overgenomen én met de klimaatcrisis kampende Honduras is, begrijp je het gezin beter.