Little Richard – I Am Everything: biografische docu over de architect van Rock-'n-roll

Hij ontving een Grammy Award voor zijn oeuvre, en werd opgenomen in de eerste Rock & Roll Hall of Fame. James Brown, Otis Redding, Lou Reed, David Bowie, de Beatles en de Rolling Stones noemden hem als grote inspiratiebron: Richard Wayne Penniman, of, zoals zijn artiestennaam luidde, Little Richard (1932-2020), Maar wat in Little Richard – I Am Everything duidelijk wordt, is dat de maker van megahits als ‘Tutti Frutti’ (1955), ‘Long Tall Sally’, ‘Good Golly, Miss Molly’ en ‘Lucille’ zich miskend voelde.

‘Ik ben het origineel, ik ben de bevrijder, ik ben de architect van Rock 'n Roll,’ riep Richard herhaaldelijk. Wat nou Elvis Presley! Die kwam ná hem, die speelde zijn nummers! Rock 'n Roll was uitgevonden door een zwarte man, maar dat werd liever weggemoffeld.

Zijn invloed beperkte zich niet tot muziek. Hij was een van de eerste zwarte artiesten die een wit publiek bereikten. Een van de eersten die openlijk gay was, die zich helemaal liet gaan op het podium.

Een diepreligieus man ook, die worstelde met zijn geaardheid en de Rock 'n Roll meermalen de rug toekeerde. In 1957 zag hij een vuurbal aan de hemel. Het was God die hem terechtwees voor zijn zondige levensstijl, meende de zanger (in werkelijkheid was het de Sputnik 1). Hij ging prompt theologie studeren, werd dominee, trad op als gospelzanger. Om zich vervolgens in 1962 weer over te geven aan het wilde leven van seks en drugs en Rock 'n Roll. In 1977 keerde hij zich opnieuw het geloof toe.

Tot veler ontsteltenis keerde hij zich tegen zijn eigen seksualiteit. Ik was mijn hele leven gay, zei de zanger in 1982 in de show van David Letterman, maar nu niet meer: ‘God let me know that he made Adam be with Eve, not Steve.’ Zoals iemand in de film het zegt: hij had de gave andere mensen te bevrijden, maar bij zichzelf lukte dat niet.