Bij het plannen van een feestje voor haar tweeëndertigste verjaardag realiseert Anne zich dat al haar vriendschappen zijn opgedroogd. Ze neemt haar oude en verwaterde vriendschappen onder de loep terwijl ze actief op zoek gaat naar nieuwe vrienden. De film zou in eerste instantie gaan over de essentie van een goede vriendschap. Anne van der Steen: ‘Later realiseerde ik me dat mijn eigen onzekerheid de kern van de documentaire moest worden. Zo begon het zelfonderzoek naar mijn eigen vriendschappen.’
In de film onderneemt Anne veel: ze gaat op vriendendates, probeert vriendschappen te sluiten op de voetbalclub en voert confronterende gesprekken met haar oude vrienden. ‘Eigenlijk vond ik alles heel eng. De camera was echt een stok achter de deur, want zonder zou ik nooit mijn vrienden hebben opgebeld met de vraag hoe het nou kan dat het niet lukt.’ Deze gesprekken, hoewel confronterend en niet altijd even fijn, hebben Anne voor haar gevoel veel opgeleverd. ‘Het is fijn dat de dingen waar je al die tijd onzeker over bent bespreekbaar worden. Dat het uit mijn hoofd kwam en concreet werd. Het is tweeledig: spannend en eng, maar ook fijn en waardevol dat mensen de moeite namen erop te reflecteren.