Lukt het de jonge Stefano om onder het stigma van een slechte jeugd en een laag schooladvies uit te komen?

Achttien jaar is Stefano. Voor de meeste jongeren een spannende leeftijd, waarop het echte leven gaat beginnen: voor het eerst studeren of werken, op jezelf wonen, nieuwe avonturen. Maar aan Stefano’s bleke vermoeide gezicht kun je zien dat hij al veel te veel heeft meegemaakt voor zijn leeftijd. Op zijn derde werd hij al uit huis geplaatst en hij heeft daarna op 28 (!) verschillende adressen onder de hoede van Jeugdzorg geleefd. Een diploma heeft de jonge Rotterdammer nog niet.

Stefano kreeg het laagste schooladvies denkbaar: praktijkschool. Terwijl hij, naar later uit een test bleek, veel meer in zijn mars heeft: zijn leesniveau komt bijvoorbeeld overeen met 5-havo. Daarom wil hij aan een betere opleiding beginnen. De korte documentaire Het schooladvies volgt hem daarbij en laat zien hoe moeilijk het voor een jongen als Stefano is om zijn potentieel te verwezenlijken. Praktische hobbels, zoals woonruimte en het daarvoor benodigde inkomen, staan zijn ambities in de weg.

Ook Jeansen Djaoen, regisseur van Het schooladvies, had een ingewikkelde start. Kijkers kunnen hem kennen als voormalig bendelid en ex-gedetineerde uit de documentaires Lost Boys en Lost Boys, 5 jaar later (beide nog te zien op NPO Start). Inmiddels gaat het goed met Djaoen: hij is eindredacteur bij radiozender FunX. Het schooladvies maakte hij bij de EO binnen het talentontwikkelingstraject van 3Lab. 

Het schooladvies – ook alvast te zien op het YouTubekanaal van NPO3 laat naast Stefano een reeks andere voorbeelden zien van onderschatte kinderen, die later alsnog zijn geworden wat de basisschool niet in ze zag: van docent tot advocaat. De korte documentaire maakt zo een mooi statement tegen het gevaar van te lage schooladviezen, die veel twaalfjarigen – bijna altijd met laagopgeleide of niet-Nederlandssprekende ouders – de pas afsnijden nog voor ze goed en wel uit de startblokken zijn.