Van Foundation tot The Crow Girl: deze series waren de moeite waard deze maand

Deze maand werd de BAFTA-winnende Britse miniserie The Sixth Commandment uitgezonden op televisie. De vierdelige serie is in de basis een true crime drama over de moord op Peter Farquhar (69) in 2015 en de poging tot moord op zijn buurvrouw Ann Moore-Martin (83) twee jaar later. De dader was een student die zich onder valse voorwendselen hun levens binnen wurmde. Het was een zaak die in Engeland vooral vetgedrukte krantenkoppen opriep, maar door scenarioschrijver Sarah Phelps ontzettend integer naar het kleine scherm is vertaald. De focus in het vierdelige drama ligt vooral op de slachtoffers, en de mensen die ze waren. Een prachtige, aangrijpende serie.

De spreekwoordelijke barbaren rammelen in dit derde seizoen van Apple+-serie Foundation aan de poorten van het Eerste Galactische Imperium. De door wiskundige Hari Seldon (Jared Harris) voorspelde crisis, die de mensheid dertigduizend jaar in duisternis zal storten, is gearriveerd in de vorm van de flamboyante, maar meedogenloze schurk The Mule (Pilou Asbæk). De altijd meesterlijk acterende Lee Pace, in een hedonistische incarnatie van zijn rol als kloonkeizer Brother Day, belichaamt het ‘val van Rome’-gevoel dat de makers voor ogen hebben met deze Isaac Asimov-verfilming.

Hoe lang kun je negeren dat je man je bedriegt, dat je uit je positie wordt gewerkt door jonge mensen met twijfelachtige kledingkeuzes, dat niemand lijkt te zien hoe hard jij werkt, dat je totaal genegeerd wordt door een maatschappij die je eerder aanbad? In het Spaanse Rage (Furia) bereiken vijf vrouwen hun absolute breekpunt. In acht stilistisch erg mooie afleveringen laten ze hun ingehouden woede los en komen hun verhalen langzaam samen. Een inktzwarte satire die aangenaam schuurt. Wie houdt er nou niet van een beetje wraak?

Aan Britse politiedrama’s geen gebrek de laatste jaren, toch is Blue Lights net even anders dan al die andere series. Vooral omdat het speelt in Belfast, een plek waar politiewerk een stuk ingewikkelder is dan simpel boeven vangen. De serie volgt een aantal agenten in opleiding die, aan de hand van hun doorgewinterde partners, leren hoe ze hun werk moeten uitoefenen in een stad waar de verdeeldheid en de dreiging van de Troubles nog steeds voelbaar zijn. Want als de serie één ding laat zien, is het wel hoezeer de agenten van de Police Service of Northern Ireland (PSNI), of ‘peelers’ zoals ze in de volksmond heten, worden gewantrouwd in Belfast.

We zijn wel wat gewend als het op misdaadseries aankomt, maar The Crow Girl, gebaseerd op een gelijknamig Zweeds boek over de klopjacht op een seriemoordenaar van jonge mannen én een mogelijk pedofilienetwerk, vertelt een wel erg grimmig verhaal. Dat kan je eigenlijk alleen draaglijk maken met hoofdpersonages die je aan de hand nemen en laten zien dat heus niet alles verrot is in de wereld, wat in deze serie goed lukt. Hoewel het een Britse productie is, voelt de serie in alles vooral aan als een typische Scandinoir, met veel grauwe omgevingen, getroebleerde hoofdpersonages en dus behoorlijk duistere thematiek. Desondanks wordt The Crow Girl gelukkig nooit té zwaar wordt om naar te kijken.