Het is moeilijk voor te stellen dat een badkamer met een schaakbordpatroon revolutionair zou zijn – in menig badkamer zijn zulke zwart-witte tegels immers wel te vinden. Maar in 1984 deed ontwerper Andrée Putman de monden openvallen toen ze dit design koos voor de badkamers van het Morgans Hotel in New York. De sobere elegantie van het interieur van dit hotel was gedurfd; muren en meubels in zwart, wit en grijstinten waren in die tijd allesbehalve gangbaar voor hotels.
Andrée Putman (1925-2013) heeft meer opzienbarend werk gemaakt, zo laat regisseur Saleha Gherdaine zien in de documentaire Andrée Putman, la grande dame du design. Lichtgevende trappen in een winkelcentrum die in een ovaalvorm lijken te zweven. Het kantoor van de minister van cultuur, met een elegant bureau in de vorm van een halve cirkel. Het blauwgrijze, eenvoudige maar chique interieur van een Concordevliegtuig voor AirFrance.
Putmans werk valt op door de neutrale kleuren, de luxueuze uitstraling en haar oog voor detail. Ze schrok er niet voor terug goedkope materialen te gebruiken, want, zo zei ze ooit: ‘Stijl en geld hebben niets met elkaar te maken.’
Zijzelf was ook een verschijning: lang, gracieus, stijlvol gekleed, met een diepe, hese stem die tot luisteren dwingt. Een icoon die in 2013 stierf, een indrukwekkende erfenis nalaat en nog steeds veel ontwerpers inspireert met haar minimalistische stijl.
Het schaakbordpatroon dook na Morgans dan ook algauw op in andere hotels, al gebruikte Putman zelf het ontwerp niet meer in de vele hotels die ze vormgaf. Afscheid nam ze echter niet van dat patroon, want het kwam terug in haar kleding of het ontwerp van een piano. Niet voor niets kreeg ze de bijnaam La reine du damier – de koningin van het schaakbord.