De meeslepende documentaire laat zien hoe een geïsoleerde gemeenschap omgaat met de gevolgen van klimaatverandering. Beelden van het alledaagse leven worden afgewisseld met die van het prachtige landschap van het eiland. Mandø is 8 vierkante kilometer groot en bestaat vooral uit grasvelden, polders en verouderde dijken. Gregers verwacht niet dat die vernieuwd worden: ‘Denk je echt dat de overheid zo veel geld gaat investeren in dijken voor dat handjevol mensen hier? Er zou eerst een dode moeten vallen, anders gebeurt er niks.’
Toch lijken de eilanders zich weinig zorgen te maken. ‘Ik red me wel,’ zeggen ze tegen elkaar. Gregers piekert vooral over het vinden van een vrouw. Zijn vorige liefde vertrok met hun kind omdat hij te veel bezig was met bier drinken. Wanneer hij Tinder opent staat er steevast ‘er is niemand in uw buurt,’ en dus meldt hij zich aan voor de Deense Boer zoekt vrouw. Wanneer tijdens het intakegesprek wordt gevraagd wat hij een vrouw te bieden heeft, antwoordt hij al rokend: ‘Wat ik te bieden heb? Pfff. Ehm. Een leven in de natuur. Jezus, wat nog meer?’