Hoewel we in Nederland bepaald geen tekort hebben aan misdaadseries, bleek Videoland-serie Sleepers eind 2022 een welkome, eigengereide toevoeging aan het genre. Debuterend showrunner en hoofdrolspeler Robert de Hoog verzamelde een perfecte cast en schreef samen met serieveteraan (en parttime rechercheur) Simon de Waal een intrigerend verhaal over agent Martin Oudkerk (De Hoog). Martin werd als kind van de straat geplukt door een charismatische drugsbaron (Hans Kesting) en uiteindelijk naar de politieschool gestuurd om een dubbelrol te gaan spelen, met één been in de bovenwereld, en het andere stevig in de onderwereld. Maar in het eerste seizoen zagen we al dat die balanceeract behoorlijk uitdagend is, vooral wanneer Martins surrogaatvader wordt geliquideerd en collega-agenten extra scherp op hem gaan letten.
Veel klopte aan dat eerste seizoen, al lag het tempo misschien wel érg hoog voor een serie met slechts zes afleveringen. Maar bij de start van het tweede seizoen maakt De Hoog direct duidelijk dat de voet niet van het gaspedaal gaat. Sterker nog: de openingsscène belooft dat het allemaal nog een stuk rauwer en gruwelijker gaat worden, want in die scène zien we een behoorlijk expliciete marteling. Een scène die je maar niet moet kijken tijdens het eten, maar doeltreffend is hij zeker.
Die openingsscène zet de toon voor een sterk vervolg, waarin snel duidelijk wordt dat Martin nog steeds gevangen zit tussen twee werelden, waarin hij nauwlettend in de gaten wordt gehouden. Aan de ene kant is daar zijn criminele ‘familie’, met als uithangborden moederfiguur Ans (Lineke Rijxman) en beste vriend Willem (Teun Kuilboer), die niet bepaald staan te juichen bij het idee dat Martin er ‘misschien effe uit moet’. Omdat een Israëlisch drugskartel wacht op een levering, is een ‘korte pauze’ allesbehalve wenselijk.