‘Waar bent u? Ik hoor u niet, ik voel u niet!’ Ten overstaan van een uitgestrekt duinlandschap vol groene begroeiingen en een enkele boom schreeuwt Thomas (een mooie rol van Jonas Smulders) wanhopig naar de hemel. Zichtbaar gefrustreerd probeert hij contact te maken met God, wiens aanwezigheid de actieve kerkganger sinds een tijdje nauwelijks meer voelt.
Dat is wel eens anders geweest voor de worstelende twintiger, om wie het verhaal in Pinksterprins – de derde Telefilm van dit jaar – draait. Als kind van strenggelovige ouders groeide Thomas op in een omgeving waar God altijd aanwezig was. Bij de plaatselijke Pinksterkerk leerde hij leven volgens de Bijbel en ontmoette hij zijn vrouw Rebecca (Selin Akkulak).
De populaire voorganger bij de kerk, genaamd Daniël (Daniël Boissevain), is Thomas’ leermeester en grote voorbeeld. Wanneer die hem vertelt te willen stoppen, om zijn werk als predikant elders voort te zetten, wijst alles erop dat Daniël Thomas als zijn opvolger zal benoemen. De teleurstelling is dan ook groot wanneer blijkt dat niet hij, maar de welwillende Marjolein (Sanne Langelaar) hem zal vervangen.
Die teleurstelling leidt tot onbegrip en uiteindelijk tot een geloofscrisis bij Thomas. Steeds meer gaat hij zich realiseren dat hij altijd op de automatische piloot heeft geleefd, nooit vraagtekens heeft gezet bij de overtuigingen van zijn omgeving, en altijd voorbij is gegaan aan zijn eigen gevoelens. Want hoe denkt hij nu eigenlijk zelf over het leven? En voelt hij de aanwezigheid van God, die voor zijn vrienden en familie zo vanzelfsprekend is, eigenlijk wel écht?
Pinksterprins is gebaseerd op het persoonlijke verhaal van regisseur Karsten de Vreugd. Eerder maakte de filmmaker ook al een documentaire over de Pinksterkerk in Nederland, nu vertelt hij via fictie over zijn eigen tijd bij deze religieuze gemeenschap. De Vreugd vond het daarbij belangrijk om dat op een genuanceerde manier te doen, zegt hij in een interview met NPO Start. ‘Ik hoop ook dat je als kijker iets meekrijgt over dat het voor mij niet alleen maar een plek was waar ik graag uit wilde. Het was een plek waar ik eigenlijk juist heel graag wilde blijven.’
Dat brede perspectief is ook de kracht van de film. De frustratie van Thomas over het gebrek aan ruimte voor vragen en twijfels bij de kerkgemeenschap komt sterk naar voren door het fantastische spel van Smulders, maar de film toont ook de troost en houvast die het geloof voor sommigen kan bieden. Vader Peter (Job van Gorkum) is bijvoorbeeld een van de weinigen die nog enigszins begrip kan opbrengen voor zijn worstelende zoon, maar legt hem ook uit dat het geloof hem gelukkig maakt.
Daarmee is Pinksterprins – dat na een wat stroef begin met name in de tweede helft goed op gang komt - vooral een pleidooi geworden voor de eigen wil. Smulders, in hetzelfde interview met NPO Start: ‘Je wordt pas de beste versie van jezelf, als je zelf de structuren in je leven kan bepalen.’