Het tweede seizoen van intrigerende serie Yellowjackets is behoorlijk duister

Soms is er ineens zo’n serie die je door iedereen wordt aangeraden. Begin 2022 was dat Yellowjackets. Dat kwam gedeeltelijk door de perfecte jaren ’90 soundtrack, die bij velen nogal wat nostalgie opriep, en door de keuze voor bekende en geliefde actrices als Christina Ricci, Melanie Lynskey en Juliette Lewis in belangrijke rollen. Maar dat de serie vooral in Amerika heel verrassend dé hit van die winter werd, lag voornamelijk aan het feit dat Yellowjackets vanaf de openingsminuten een spannend mysterie is, een puzzel die langzaam wordt gelegd – en die na ieder stukje plotseling nóg wat ingewikkelder blijkt te zijn.

Voor wie de buzz vorig jaar heeft gemist - in ons land was het eerste seizoen slechts kort te zien op Ziggo om afgelopen weekend weer op SkyShowtime te verschijnen - Yellowjackets gaat over de leden van een high school-meisjesvoetbalteam uit New Jersey die in 1996, op weg naar een belangrijk toernooi, neerstorten in de bergen in Canada. Een aantal van hen overleeft de vliegtuigcrash en weet het 18 maanden vol te houden in de wildernis zonder te verhongeren of dood te vriezen. Dat weten we omdat we ze ook vijfentwintig jaar later zien, in het heden, als volwassen vrouwen die nog steeds met zich meedragen wat er ooit in die bossen is voorgevallen.

Maar wat dat precies is, weten we waarschijnlijk pas als de serie helemaal is afgelopen (de schrijvers hebben een plan voor vijf seizoenen). Al insinueert Yellowjackets al vanaf de eerste minuten dat de meisjes kannibalisme hebben gebruikt om te overleven. En dat ze daar misschien zelfs wel een verwrongen soort genot uit haalden. Vooral dat laatste maakt Yellowjackets zo intrigerend. Hoe komen tienermeisjes uiteindelijk tot zo’n gruwelijke daad? En hoe keren ze daarna weer terug in de beschaving?

Het tweede seizoen, dat in de VS bijna ten einde is en bij ons net is begonnen, beantwoordt deze vragen weer puzzelstukje voor puzzelstukje. En het gedeelte dat in 1996 speelt, is nog net zo boeiend als in het eerste seizoen. Zeker omdat het verhaal daar een kleine sprong in de tijd heeft gemaakt, waarin er routines en behoorlijk duistere rituelen zijn ontstaan binnen de groep, en ook fikse onderlinge spanningen.

Helaas is de hedendaagse tijdlijn dit seizoen te chaotisch en verstrooid om echt te werken, hoezeer de actrices en de aan de cast toegevoegde Elijah Wood ook hun best doen. Soms voelt het daardoor bijna alsof het twee totaal verschillende series zijn. Toch blijft het geheel een puzzel die we graag gelegd zien worden. Met nog steeds een geweldige soundtrack.