In de voortreffelijke thrillerserie Yellowjackets volgen we een groep tienermeiden die na een vliegtuigcrash in 1996 moet overleven in de wildernis. 25 jaar later kampen de vrouwen die uiteindelijk ontsnapten nog altijd met naweeën.

Waar Stranger Things enkele jaren geleden verantwoordelijk was voor een opleving van de jaren tachtig-nostalgie, lijken nu de jaren negentig aan de beurt te zijn. Populaire ninetiesfilms als The Matrix en Scream kregen onlangs een herstart in de bioscoop, en ook in een serie als Pam & Tommy zagen we een duidelijke terugkeer naar de nineties. De voortreffelijke thrillerserie Yellowjackets past prima in dat rijtje. Hé, zien we daar Juliette Lewis rondlopen? Is dat Christina Ricci? En wat te denken van die soundtrack vol onvervalste jaren negentig-knallers?

Naast al die nineties-invloeden, hebben de makers van Yellowjackets ook goed gekeken naar serieklassieker Lost (2004-2010). Die herinnert u zich vast nog wel, de meeslepende thrillerserie over een vliegtuigcrash op een mysterieus eiland, waar de overlevers van de ene (bovennatuurlijke?) valstrik in de andere liepen. Yellowjackets lijkt in het begin eenzelfde stramien te volgen. De serie draait om een vliegtuigcrash van een tienermeidenvoetbalteam, dat in 1996 neerstort in de Canadese wildernis. We zien hoe de meiden – en een paar mannelijke teamleden – proberen te overleven in een gebied zonder voedsel en zonder concrete ontsnappingsmogelijkheden.

Parallel daaraan zien we ook hoe het 25 jaar later gaat met de paar vrouwen die uiteindelijk wisten te ontsnappen uit de bossen. In 2021 krijgen zij nog steeds talloze vragen van de buitenwereld. Want wat is er nu écht gebeurd in die negentien maanden die ze uiteindelijk doorbrachten in de wildernis, en hoe kan het dat zij – in tegenstelling tot veel teamgenoten – wél wisten te ontkomen? Dat Yellowjackets daarbij niet het zoveelste standaard overlevingsdrama of een Lost-kopie is, wordt vrij snel duidelijk. In de strijd om te overleven blijken er namelijk ook zaken als sektevorming, hekserij en zelfs kannibalisme in het spel te zijn.

Beeld uit Yellowjackets

Vijf seizoenen?

In Yellowjackets komt het gevaar vooral uit de meidengroep zelf. Het is een voortzetting van de dynamiek die op school al gold, maar dan in de meest levensbedreigende setting denkbaar. Geen wonder dat extremen dan snel op de loer liggen. In het eerste seizoen krijgen we vooral hints naar wat er nog voor gruwelijks komen gaat, want de makers van Yellowjackets kiezen er wijselijk voor om niet al hun kaarten op tafel te leggen (ze gaven eerder aan een plan voor vijf seizoenen in gedachten te hebben).

Hoe het heden en verleden precies op elkaar aansluiten, weten we dus aan het einde van het eerste seizoen niet, maar duidelijk is wel dat de overlevenden 25 jaar later genoeg te verbergen hebben. Natalie (Juliette Lewis) is inmiddels een verslavingsgevoelige wraakengel, die moeite heeft om vrede te sluiten met het verleden. Ze wordt benaderd door mede-overlevende Misty (Christina Ricci, in een nu al klassieke rol van levensgevaarlijke psychopaat), die haar wil ‘helpen’ om de mysterieuze dood van een vriend te onderzoeken.

En dan is er nog ambitieuze politica Taissa (Tawny Cypress), wier zoon steeds meer last krijgt van waanbeelden, die verband lijken te houden met haar eigen trauma’s.

Melanie Lynskey als Shauna in Yellowjackets

Verslavende serie

De meest stabiele factor lijkt huisvrouw Shauna (een sublieme Melanie Lynskey), die een veilige gezinssituatie lijkt te hebben opgebouwd met haar man en dochter. Maar ook bij Shauna zien we scheurtjes in het pantser: haar huwelijk zit op een dood spoor, en ook zij laat zien dat ze behoorlijk is beïnvloed door de taferelen in de wildernis. Onder dat masker van degelijkheid schuilt overduidelijk een vrouw die 25 jaar geleden het duister heeft aangeraakt. Maar dat laatste geldt eigenlijk voor álle vrouwen die levend zijn teruggekomen uit het bos.

Het resulteert allemaal in een zeer verslavende serie, die een perfecte balans vindt tussen een horrorachtig mysterie, meeslepend (tiener)drama en zwarte humor. Een knappe balanceeract, waarbij de makers en de sublieme cast bovendien genoeg gelaagdheid weten aan te brengen in de personages. Yellowjackets heeft daarbij ook genoeg interessante dingen te zeggen over hoe dergelijke enorme trauma’s uiteindelijk doorwerken, zonder dat de thematiek ooit loodzwaar wordt.

Twaalf jaar na het einde lijkt Lost daarmee eindelijk een rechtmatige opvolger te hebben gekregen, die tegelijkertijd eigenzinnig genoeg is om in elke aflevering te verrassen. We kunnen niet wachten om in het – al aangekondigde – tweede seizoen te zien in wat voor huiveringwekkende bochten die tienermeiden zich verder moeten wringen om te overleven. De makers hebben in dit voortreffelijke eerste seizoen in ieder geval laten zien dat ze voor niets terugdeinzen. Dat belooft wat!

Yellowjackets is te zien via Ziggo Movies & Series

Meer tips voor Ziggo