Twee weken geleden werd voor de 78ste keer kustplaats Cannes omgetoverd tot het grootste filmfestival ter wereld. Een van de aanwezige sterren was de Deense acteur Mads Mikkelsen, die op de achtergrond een nieuwe film kwam presenteren (actiethriller Sirius, nog in ontwikkeling), en op de voorgrond veelvuldig te aanschouwen was met een glas Campari in zijn handen. De beroemde bittere likeur uit Italië was namelijk een van de officiële partners van het festival, en wist Mikkelsen te strikken voor een reclamevideo waarin hij te zien is als barman die de perfecte Negroni bereidt.
Mikkelsen is een bekende op het festival: in 2012 werd hij er verkozen tot beste acteur voor zijn rol in Jagten en in 2016 was hij een van de juryleden. De eerste keer dat de Deen het festival aandeed was in de jaren negentig, toen hij nog maar net was begonnen met acteren. Samen met de Deense regisseur Nicolas Winding Refn, toentertijd ook nog een onbekende, reisde hij – zonder te zijn uitgenodigd – af naar Cannes om hun tweede samenwerking te promoten: misdaaddrama Bleeder (1999). Al kun je het amper promoten noemen wat de twee er deden: de dertigers deelden dvd’tjes uit van hun film aan willekeurige festivalgangers. En zonder succes, want niemand wilde de film hebben.
Maar, zo dachten de twee, ooit zouden ze nog eens terugkomen. En die gedachte bleek te kloppen, want ook Refn werd een graag geziene gast in Cannes, en won er in 2011 de regieprijs voor zijn stijlvolle actiedrama Drive.
Zowel Mikkelsen als Refn zijn vanavond te zien in Het uur van de wolf, dat een documentaire uitzendt over de gevierde acteur. Mikkelsen begon zijn carrière als danser en voerde tien jaar lang balletvoorstellingen op. Door zijn werk kwam hij vaak in contact met mensen die werkten in de theaterwereld, wat hem op een dag deed realiseren dat hij wilde gaan acteren.
Binnen no time groeide Mikkelsen uit tot een van de belangrijkste acteurs in Denemarken, waar hij meewerkte aan de eerste films van de bovengenoemde Refn, maar ook speelde in publiekssuccessen van de gevierde regisseurs Anders Thomas Jensen (Adam’s Apples) en Susanne Bier (Open Hearts).
Vervolgens kwam interesse uit Hollywood, waar hij – zonder vooraf auditie te hoeven doen – Bondschurk Le Chiffre speelde in Casino Royale (2006). Zijn ster rees, vele succesvolle rollen volgden en voor hij het wist zat hij te dineren met Robert De Niro op het afgelopen filmfestival in Cannes. Die was aanwezig omdat hij een erepalm zou ontvangen, en Mikkelsen was een van de gelukkige gasten die hem vergezelden tijdens een voorafgaand diner.
Het moet een veelbetekenend moment voor de Deen zijn geweest, want de Amerikaanse acteur was zijn grote voorbeeld. Diens rol in Taxi Driver (1976) liet hem beseffen waartoe cinema in staat is, vertelt Mikkelsen in de docu: ’Die film opende mijn ogen. Ik dacht: dit is wat ik wil doen.’