Sinds het om politieke redenen ontvluchten van hun thuisland Ghana, verblijft het echtpaar Samuel en Sarah met hun dochter Faith in Nederland. Na lang in verschillende asielzoekerscentra te hebben geleefd, strijkt het gezin uiteindelijk neer in een ruim rijtjeshuis in een ‘oer-Hollandse’ woonwijk. Sarah en Faith integreren gemakkelijk in hun nieuwe omgeving: ze doen hun best bij de inburgeringscursus, hopen snel Nederlands te leren, en gaan op bezoek bij hun kersverse buren. Samuel is echter een stuk terughoudender en houdt vast aan het idee dat ze snel weer zullen terugkeren naar Ghana. Bovendien voelt hij dat het niet helemaal pluis is in hun nieuwe buurt: de buren gedragen zich soms vreemd en in huis hoort hij ’s nachts vreemde geluiden. Is het huis behekst? Hoort en ziet hij geesten? Of speelt er toch iets anders?
Al aan het begin van paranoiathriller Paria wordt duidelijk dat regisseur Edson da Conceicao met zijn nieuwe Telefilm – nummer vijf in de reeks van dit jaar – wil inspelen op de actualiteiten rondom asielzoekers in Nederland. Zijn film is daarnaast overduidelijk geïnspireerd door Get Out, de succesvolle horrorfilm van de Afro-Amerikaanse regisseur en komiek Jordan Peele, waarin net als in Paria door middel van horrorelementen maatschappelijke thema’s als racisme en xenofobie aan de kaak worden gesteld. Op z’n best wordt Paria een ode aan die meesterlijke horrorfilm, die subtiel en genuanceerd de problematiek rondom het asielvraagstuk in Nederland blootlegt. Op z’n slechtst is de film cinematografisch gezien een slap aftreksel van Get Out, dat toewerkt naar een onbevredigend, bombastisch en afgeraffeld slot.
Hoe dan ook is het vernieuwend dat er een Nederlandse film is gemaakt die de ervaring van vluchtelingen belicht. Het Ghanese gezin in de film wordt bovendien erg overtuigend gespeeld door acteurs Emmanuel Ohene Boafo, Kimberley Agyarko en nieuwkomer Aminata Soumaoro.
Telefilm Paria is een horrorachtige thriller á la Get Out (2017), maar dan op z’n Hollands.