Actrice van het jaar: Sandra Hüller

Lang leek het erop dat actrice Sandra Hüller (1978) het best bewaarde geheim van Duitsland zou blijven. Daar is ze al vanaf begin 2000 een grote ster (met name op het toneel), maar internationaal wil ze maar niet doorbreken. Natuurlijk, in 2006 is er haar indrukwekkende optreden als bezeten jonge vrouw in het exorcismedrama Requiem, en van de Nederlandse regisseur Nanouk Leopold krijgt ze in 2010 de moeilijke hoofdrol in het al even moeilijke relatiedrama Brownian Movement, maar daar blijft het bij.

Tot de cringe-komedie Toni Erdmann uit 2016, waarin Hüller de starre, hardwerkende dochter van een onverbeterlijke losbol speelt. De Duitse actrice maakt zo veel indruk met haar rol – mede dankzij een onvergetelijke karaokeversie van Whitney Houstons ‘The Greatest Love of All’ – dat Hollywood eindelijk bij haar aanklopt.

Hüller laat zich verleiden door de interesse uit Amerika, maar ontdekt al snel dat de prijs hoog is. Tegenover het Britse dagblad The Guardian zegt ze daar in 2016 over: ‘Als je echt groot wil worden in Amerika moet je van alles aan je uiterlijk veranderen. Daardoor zou ik, in elk geval aan de buitenkant, een nieuw mens worden, anders pas ik daar niet. Maar mensen die cosmetische ingrepen laten doen, blijven altijd verlangen naar iets wat ze nooit zullen krijgen. Ik moet dus beslissen of ik dat wil of niet. Nou, dat wil ik niet, dus dat is dan waarschijnlijk het einde van mijn carrière in Amerika. En wat dan nog? Ik heb meer dan genoeg werk in Duitsland.’

Die carrière in Hollywood kwam er inderdaad niet, maar de goede films wel. Afgelopen jaar verschenen er zelfs een paar. Dat begon met het hilarische Sisi & Ich, waarin ze de nare, egocentrische hofdame van keizerin Sisi speelt. Daarna volgden het fantastische familie- en rechtbankdrama Anatomy of a Fall, en – in de Nederlandse bioscopen net niet te zien in 2023, maar in februari 2024 – het overdonderende WO II-drama The Zone of Interest.

Anatomy of a Fall en The Zone of Interest draaiden afgelopen mei allebei op het filmfestival van Cannes en eindigden uiteindelijk op de eerste en de tweede plaats. Anatomy of a Fall kreeg van de jury de Gouden Palm en The Zone of Interest de Grote Prijs. Hüller is in beide films zo goed dat de kans groot is dat ze één, of misschien zelfs twee keer genomineerd wordt voor een Oscar. Dit zal ongetwijfeld betekenen dat Hollywood opnieuw voor de deur staat. Laten we hopen dat Hüller deze keer niet opendoet.