Three Thousand Years of Longing: droomproject van regisseur George Miller

Mad Max is een harde wraakfilm over politieman Max Rockatansky (gespeeld door de dan nog piepjonge Mel Gibson), die doordraait wanneer leden van een motorbende zijn vrouw en kind vermoorden. Maar achteraf bleek het niet dit wraakelement dat Miller interessant vond aan zijn eigen film. Hij borduurde liever voort op de vele autoachtervolgingen en liet Max in een opvallende zwartlederen outfit rondlopen. Het inmiddels iconische Mad Max 2 – beter bekend als The Road Warrior, de titel waaronder de film in Amerika werd uitgebracht – speelt zich af in een postapocalyptisch Australië. Daar jagen groepjes wild uitgedoste strijders in extravagante bolides elkaar op in de desolate outback.

In 1985 werd The Road Warrior nog gevolgd door een minder geslaagd derde deel, Mad Max Beyond Thunderdome, waarna het lang stil bleef rond de zwijgzame held. Maar dertig jaar later, in 2015, besloot Miller toch terug te keren naar de postapocalyptische woestenij en in Mad Max: Fury Road deed hij er niet één, maar twee schepjes bovenop. Fury Road is één lange, doldwaze achtervolging, een symfonie van geweld en een feministisch traktaat in één – onweerstaanbaar in al haar ongeremdheid. De film werd genomineerd voor tien Oscars en won er zes.

De wereldwijde waardering voor Fury Road zette de deuren wagenwijd open voor nóg een vervolg. Dat komt er ook – in 2024 – en gaat zeer waarschijnlijk Furiosa heten, naar de echte heldin uit Fury Road, die daarmee het stokje van Mad Max zal overnemen.

Het commerciële succes van Fury Road bood Miller ook de mogelijkheid om tussendoor een langgekoesterde droom in vervulling te laten gaan: de verfilming van ‘The Djinn in the Nightingale’s Eye’, een kort verhaal van A.S. Byatt. Nadat Miller dit verhaal eind jaren negentig gelezen had, wilde hij er een film van te maken, maar hij kon er – tot Fury Road – nooit geldschieters voor vinden. Het wereldwijde succes van die film werkte echter als een blanco cheque, waar Miller dankbaar gebruik van maakte. Het resultaat, Three Thousand Years of Longing (een veel betere titel dan die van Byatts verhaal), presenteerde Miller eerder dit jaar op het filmfestival van Cannes.

De prachtig geschoten film is een sprookje voor volwassenen over Dr. Alithea Binnie, een wetenschapper die zich bezighoudt met verhaalanalyse en vertelkunde. Tijdens een conferentie in Istanboel vindt ze een oud flesje waar een 3000 jaar oude geest in blijkt te zitten. Die biedt haar drie wensen aan in ruil voor zijn vrijheid. Maar de wetenschapper twijfelt of hij wel echt is, en als verhalenexpert weet ze: verhalen met wensen zijn altijd bedoeld als waarschuwing en vaak loopt het slecht af met degene die de wens mag doen. Om haar over te halen vertelt de geest Alithea verhalen uit zijn lange bestaan, waarna ze uiteindelijk zwicht en een wens zal doen die hen beiden verrast.

Regisseur Miller en hoofdrolspelers Tilda Swinton (Alithea) en Idris Elba (de geest) waren afgelopen mei in Cannes en wij vroegen ze toen wat het geheim van een goed verhaal is. Hoewel hij ruim veertig jaar ervaring heeft als professionele verhalenverteller bekende de 77-jarige Miller dat hij dit nog steeds probeert uit te vogelen. Ritme en het doseren van informatie zijn in elk geval van groot belang. Volgens Idris Elba gaat het om de details die aanvankelijk onbelangrijk lijken te zijn, terwijl ze uiteindelijk een cruciale rol gaan spelen. En voor Tilda Swinton is een goed verhaal er een waarbij je niet weet wat er gaat komen.

Swinton: ‘Elk verhaal heeft een luisteraar nodig. En om goed te kunnen luisteren moet je openstaan voor wat gaat komen. Verrassing is daarbij essentieel, want als je doorhebt welke kant het opgaat sluit je jezelf af voor de rest omdat je toch al weet wat er gaat gebeuren. Die verrassing zit ook in deze film, waarin veel onbestemd en onuitgesproken blijft. Precies waar ik als acteur dol op ben: mysterie en geheimen.’