2015 - VPRO Gids

vpro gids
cinema
- voorpagina vpro cinema
  
  De grootste, meest complete Nederlandstalige website over film én series, boordevol recensies, interviews, video's en verslagen van de belangrijkste filmfestivals in binnen- en buitenland. Lees verder
  
  nieuwsbrief
  
  contact
films
series

Recensie: Star Wars: The Force Awakens
Humor en emotie zijn terug in het Star Wars-universum
16 december 2015

Voorstellingen die al weken zijn uitverkocht, volwassen kerels in carnavalskostuums die elkaar met speelgoedzwaarden te lijf gaan, gespeculeer over box-office-records – de gekte rond Star Wars: The Force Awakens lijkt verdacht veel op de gekte voorafgaand aan dat eerdere Star Wars-vervolg, The Phantom Menace, in 1999.
Recensie: Our Little Sister
Leven, eten en herdenken
13 december 2015

'Eetstokjes kopen voor een man heeft voor een vrouw heel wat voeten in de aarde,' zegt Sachi (Haruka Ayase) tegen haar minnaar. Ze is de oudste van drie jongvolwassen zussen die samen in het huis van hun overleden grootmoeder wonen aan de Japanse kust. Gerechten vormen er een belangrijke link tussen familieleden van verschillende generaties: als dragers van herinneringen aan dierbaren die er niet meer zijn. De witvis op toast van vader, de kerryschotel van moeder, de gefrituurde makreel van de aardige dame van het restaurantje. Maar bovenal de onder de vloer bewaarde pruimenwijn van oma, jaarlijks gemaakt van de oogst van de boom in de tuin.
Recensie: Mannenharten 2
Schaamteloze romcom
13 december 2015

Voor zijn pretentieloze romcom Mannenharten, met een kleine 500.000 bezoekers een van de beste bezochte Nederlandse films van 2013, diende regisseur Mark de Cloe en scenarioschrijver Marnie Blok zich nog strikt te houden aan het Duitse origineel (Männerherzen). Deel twee bood meer vrijheid, maar een betere film levert dat niet op.
Recensie: A Walk In The Woods
Voettocht langs gebaande paden
13 december 2015

Een slopende voetroute waarvan het geheel aan hellingen en afdalingen gelijk staat aan 16 keer op en neer naar de top van de Mount Everest. Dat is The Appalachian Trail - een 3500 km lang wandelpad door het Oosten van de VS, goed voor zo’n 5 miljoen stappen oftewel een half jaar wandelen. Dat alles weerhoudt de 70-plus reisboekenschrijver Bill Bryson (Robert Redford) er niet van om er ongetraind aan te beginnen.
Recensie: Carol
Alles klopt, behalve de titel
13 december 2015

Carol is een sublieme bewerking van de geruchtmakende roman The Price of Salt van Patricia Highsmith uit 1952. De beroemde thrillerauteur (van oa Strangers on a Train) schreef dat boek niet onder haar eigen naam, maar onder het pseudoniem Claire Morgan.
Recensie: Reis naar het noorden
Feest van licht en kleur
9 december 2015

De sneeuwsnippers dwarrelen haast van het scherm als de vijftienjarige Sasha blootsvoets vanaf haar balkon naar het noorden tuurt. Daar is haar grootvader Oloukin, een bekende kapitein en ontdekkingsreiziger, naartoe vertrokken, op zoek naar een nieuwe doorgangsroute. En daar zal zij hem gaan zoeken, door mist, tegenwind, storm en woeste baren.
Recensie: In the Heart of the Sea
Geen Moby-Dick, wel een degelijke familiefilm
9 december 2015

In 1851 publiceerde Herman Melville de klassieker Moby-Dick, waarin kapitein Ahab geobsedeerd raakt door een vernielzuchtige witte walvis. Zijn roman zou geïnspireerd zijn op het waargebeurde verhaal van de Essex, een schip dat tijdens de walvisjacht in 1820 vernield werd door zo'n witte walvis. Ron Howard poetste dat oorsprongverhaal een beetje op en maakte er een groots Hollywood-avontuur van.
Recensie: Publieke werken
Negentiende-eeuws Amsterdam overtuigend nagebouwd
9 december 2015

Het is 1888. Vioolbouwer Vedder woont tegenover het zojuist gebouwde Centraal Station in Amsterdam. Hij kan zijn huis voor een goede prijs verkopen aan de chique architecten Henkenhaf en Ebert omdat die daar een hotel willen bouwen, maar Vedder vraagt het dubbele (lees: het onmogelijke).
Recensie: Rams
Onweerstaanbare IJslandse boeren
9 december 2015

Bij schapenboer Gummi in de keuken hangt een kalender van 1978 aan de deur. Terwijl de IJslandse film Rams zich toch echt in het heden afspeelt. Een tekenend detail: Gummi is vrijgezel, hij leeft voor zijn schapen, en wat er in zijn keuken aan de deur hangt interesseert hem geen zak.
Recensie: Snoopy en Charlie Brown: De Peanuts Film
Internet bestaat niet in de wereld van Peanuts
9 december 2015

Na de dood van de Amerikaanse striptekenaar Charles M. Schulz in 2000 leek zijn alom geliefde creatie Peanuts, die in meer dan 2600 kranten over de hele wereld werd afgedrukt, voor nieuwe generaties verloren te gaan. Tot zoon Craig en kleinzoon Bryan enkele jaren geleden besloten een nieuw filmscript te schrijven.
Recensie: The Night Before
Een nieuwe kerstklassieker
2 december 2015

Het oeuvre van regisseur Jonathan Levine wordt gekenmerkt door hartverwarmende komedies met een verrassende invalshoek. In 50/50 (2011) bijvoorbeeld vermengde hij een platte buddy-komedie met serieus drama over kanker. En het charmante Warm Bodies (2013) was een zombieromcom geïnspireerd door Romeo en Julia.
Recensie: Hallo bungalow
Stomvervelende kolderkomedie
1 december 2015

Drie vrouwen van rond de veertig die in hun vakantiebaantje zijn blijven steken, besluiten hun louche bungalowparkdirecteur af te persen om alsnog een droom te kunnen verwezenlijken. Dat blijkt minder makkelijk dan gedacht.
Recensie: Mon roi
De koning van de eikels
1 december 2015

'Jij bent toch geen eikel?' vraagt Tony aan Georgio wanneer ze voor de eerste keer seks hebben. De pauze voor zijn antwoord zegt al veel, zijn uiteindelijke antwoord zegt alles: 'Ik ben de koning van de eikels.' Maar liefde maakt in dit geval slechtziend, dus volgt Tony haar gevoel en stort zich in een groots, schroeiend liefdesavontuur.
Recensie: Suffragette
De tranen op de wang van Carey Mulligan
1 december 2015

In de meeste westerse landen hebben vrouwen nog geen eeuw stemrecht. In Zwitserland pas sinds 1971, een jaar na Jemen. Daar is hard voor gevochten. Eind negentiende, begin twintigste eeuw waren het de Britse Suffragettes die de strijd op de spits dreven.
Recensie: Steve Jobs
Een schilderij, geen foto
1 december 2015

'God stuurde zijn enige zoon op een zelfmoordmissie, maar de mensen vinden hem leuk omdat hij bomen heeft gemaakt.' Zomaar een opmerking van Apple-oprichter Steve Jobs in de gelijknamige film van regisseur Danny Boyle.
Recensie: Pawn Sacrifice
Fischers gekte overtuigt niet
1 december 2015

Waarom moeten acteurs in biopics toch altijd zo precies mogelijk lijken op de historische figuren die ze spelen? Iedereen weet toch dat ze het niet zijn. Een beetje lijken moet natuurlijk wel, maar meestal leiden al die namaakneuzen (Foxcatcher, The Hours, Behind the Candelabra, etc.) alleen maar af.
Recensie: Chorus
Troost van muziek en de zee
1 december 2015

Je moet het maar durven, je film openen met een zeven minuten durende scène waarin amper gesneden wordt en een gevangene het misbruik van een achtjarige jongen bekent. Haast terloops doet de pedofiel verslag van zijn misdaad, die tien jaar eerder eindigde met de dood van het jochie. Regisseur François Delisle durft het en gebruikt het moment als startpunt van een schrijnende reis door de levens van de achtergebleven familie.
Recensie: 600 Miles
Arnulfo doet graag stoer maar is geen gangster
1 december 2015

En zo wordt het stokje weer doorgegeven. Vader Arturo Ripstein leerde het filmvak als regieassistent van de grote Luis Buñuel (bij diens El ángel exterminador in 1962), en zal ongetwijfeld zoon Gabriel advies hebben gegeven bij diens regiedebuut 600 Miles, dat begin dit jaar in Berlijn in première ging. 600 Miles is namelijk een heel volwassen film geworden. In alles subtiel en gedoseerd.
Recensie: Solace
Visioenen als gedateerde videoclips
30 november 2015

Een kat-en-muisspel tussen twee helderzienden, zoiets werd al eens opgevoerd in een van de beste afleveringen van The X-Files (Clyde Bruckman's Final Repose), en nu kruisen ook Anthony Hopkins en Colin Farrell de paranormale degens.
Recensie: The Good Dinosaur
Tom Sawyer en Huckleberry Finn in de prehistorie
25 november 2015

Het begint, zoals alles, met een stuk steen. Zo'n beetje ter grootte van een kleine metropool, die recht op de aarde af gaat. Ah, denk je, het einde van de dinosaurussen. Maar nee, de dino's kijken op en zien de meteoor voorbijvliegen.