Filmmaker Henry Selick brak in 1993 door met The Nightmare Before Christmas, een animatiefilm met poppen, waarvan voor ieder frame de houdingen iets werden veranderd. Achter elkaar geplakt geven de bewegingen een ouderwets, maar betoverend effect. Met Coraline maakte Selick opnieuw een film met de stopmotion-techniek. Het horrorsprookje is minstens zo betoverend als The Nightmare Before Christmas geworden.

Wat is er zo leuk aan stopmotion?
‘Het grote pluspunt is  dat alles handgemaakt is. Alles wat je ziet bestaat ook echt, je kunt het aanraken. Stopmotion-animatie staat veel dichter bij live-action dan andere animatievormen. Digitale animatie kan oneindig worden aangepast en geperfectioneerd. Stopmotion is echt een performance.’

Maakt die vorm van realisme de film enger?
‘Vergeleken met live-action is deze vorm van animatie wat veiliger, speelser. Ik denk dat stopmotion iets dat heel donker en eng is, wat minder eng maakt. Maar aan de andere kant maakt het ook iets heel normaals of saais interessanter. Dingen die helemaal niet eng zijn worden wat vreemder gemaakt.’

En voor kinderen? Sommige beelden zijn best angstaanjagend.
‘Ik vind het volledig geschikt voor kinderen, maar niet voor alle kinderen. Het ligt niet aan de leeftijd, maar aan het kind. We krijgen goede reacties van allerlei leeftijden, maar gewoon niet van ieder individu. Coraline is voor dappere kinderen.’

Coraline heeft een aantal 3D-sequenties. Is dat tegenwoordig een must in animatiefilms?
‘Het wordt zeker gebruikt als strategie om meer geld te verdienen, maar daarom doen we het niet. De 3D accentueert de stopmotion , het feit dat het allemaal echt is. Ik vind echt dat 3D de perfecte partner is voor deze ouderwetse vorm van animatie. Bovendien voegt het iets toe aan het verhaal. De betere versie van Coraline’s leven [die ze via een verborgen gang in haar huis kan bereiken –red.] is niet alleen beter doordat het kleurrijker is, maar de 3D maakt de andere wereld ook mooier, rijker. Ik ben er wel op tegen als 3D alleen als gimmick wordt gebruikt. Het moet echt hand in hand gaan met het verhaal.’


In 2001 maakte u Monkeybone, uw enige live- action film. Zou u dat nog een keer willen doen?
‘Het is toch niet mijn wereld. Ik maakte Monkeybone omdat ik toen geen geld los kon krijgen voor stopmotion. Er is een periode geweest dat CGI alles had overgenomen. Iedereen deed het, er ging veel geld in om. Studio’s als Pixar wisten wat ze deden en zijn nog steeds mateloos populair, maar andere waren minder succesvol. Stopmotion heeft geen groot succes nodig, omdat het veel minder geld kost, dus financieren is inmiddels makkelijker geworden. Dit is een goede tijd voor stopmotion-animatie. Zo lang als ik het kan financieren, zal ik het blijven doen .’

Heeft u al iets gepland staan?
‘Ik heb wel iets van 20 projecten die ik zou willen doen. In de komende maanden moet ik goed nadenken wat ik wil. Het zijn allemaal fantastische projecten, maar als ik toezeg weet ik dat het drie of vier jaar van mijn leven gaat kosten, dus ik moet een goede keuze maken!’