Drie nieuwe boekentips: Je bent prachtig, Leeuwenhart & De verwarring van de jonge Törless

Ann Napolitano
Je bent prachtig

Vier zussen en een fletse slungel, daar draait het om in Je bent prachtig (Luitingh-Sijthoff), een dikke Amerikaanse familieroman. Ann Napolitano liet zich naar verluidt inspireren door Little Women, maar de overeenkomsten zijn minimaal. Sterbasketballer William is de voornoemde slungel. Hij trouwt met oudste zus Julia, die daarmee al haar meisjesdromen in vervulling ziet gaan. De vier zusjes Padavano zien elkaar vrijwel dagelijks, totdat de sympathieke maar nogal slome William een besluit neemt dat hun hechte band voorgoed zal veranderen. De Padavano’s groeien in veertig jaar uit van naïeve bakvissen tot door het leven getekende vrouwen die elkaar kwijtraken en weer terugvinden. Een lekkere soapy tearjerker over familiebanden in alle denkbare vormen, die ongetwijfeld verfilmd zal worden.

(Katja de Bruin)

Monika Helfer
Leeuwenhart

De Oostenrijkse Monika Helfer (1947) vertelde in de romans Bagage en Waar vader was de uitzonderlijke en tragische levensverhalen van haar grootmoeder en vader. Leeuwenhart (Wereldbibliotheek), over haar jongere broer Richard, vormt het slot van deze autofictionele familietrilogie en is net zo aangrijpend als beide voorgangers. Richard, door vader Leeuwenhart genoemd, is letterzetter, schilder en eenzelvig fantast die mank loopt als gevolg van rachitisch in zijn kinderjaren. Deze naïeve zonderling leeft voor zijn hond en de peuter die een door hem van de verdrinkingsdood in het Bodenmeer geredde vrouw plompverloren bij hem achterlaat. Richard, even onverstoorbaar als kwetsbaar, zal uiteindelijk suïcide plegen. Helfer, die haar broer niet kon redden, schreef een beeldend en droefstemmend memoir.

(Maarten van Bracht)

Robert Musil
De verwarring van de jonge Törless

‘Het leek destijds wel of hij helemaal geen karakter had,’ schreef Robert Musil (1880-1942) in De verwarring van de jonge Törless (Koppernik), zijn debuutroman uit 1906, waarmee het zaadje voor zijn Der Mann ohne Eigenschaften (1930-1952) al vroeg geplant lijkt. Maar ook los daarvan is het fascinerend, dit verhaal van een kostschooljongen die, geïmponeerd door hun ‘wildheid’ en ‘mannelijkheid’, vriendschap sluit met medeleerlingen Beineberg en Reiting, en zo medeplichtig wordt aan hun sadistische kwellen van zwakkeling Basini, voor wie (ook) hij homo-erotische gevoelens koestert. Als mengeling van prachtig lyrisch proza en inderdaad verwarde (pseudo)filosofische verhandelingen. Als profetische schets van de mentaliteit die tot het fascisme zou leiden. Of ‘gewoon’ als schets van de alledaagse wreedheden van de puberteit.

(Dirk-Jan Arensman)