Een tijdlang lijkt Fleishman zit in de problemen (Prometheus), de debuutroman van Taffy Brodesser-Akner een moderne variant op een klassieke midlifecrisiskomedie à la Philip Roth of Woody Allen. Met in de hoofdrol de geplaagde New Yorkse arts Toby Fleishman die, wanneer zijn huwelijk met de ijzig ambitieuze theateragente Rachel na vijftien jaar strandt, moet schipperen tussen zijn carrière, zijn dankzij Tinderachtige datingapps explosief opbloeiende seksleven en de zorg voor zijn twee jonge kinderen. Helemaal als zijn ontaarde (h)ex Rachel die laatsten op een nacht stiekem bij hem dropt, en spoorloos verdwijnt. Maar dankzij de feitelijke vertelster, ex-journaliste Libby, neemt zijn hilarisch klaagrelaas een verrassende wending en blijkt die neurotische, verongelijkte echtgenoot een feministisch Paard van Troje. Briljant gedaan.

DIRK-JAN ARENSMAN

De pest van Albert Camus is aan een tweede leven begonnen, maar daar moet je maar net zin in hebben. Toch is dit wel een goeie tijd om weer eens een klassieker ter hand te nemen. In de mooie LJ Veen Klassiek-reeks verscheen een fraaie nieuwe uitgave van Madame Bovary. Herlezing leverde tal van verrassingen op. Helemaal vergeten dat die arme Charles eerst nog getrouwd was met een deurwaardersweduwe, ‘mager als een panlat’! En dat Emma al zo snel na haar huwelijk zo onuitstaanbaar is! Hoe ze zich ergert aan Charles, met zijn stompzinnige gezicht en zijn gezapige rug, en hoe die ergernis smaakt als ‘een pervers genot’. Schuif die krant even terzijde en (her)lees Flaubert.

KATJA DE BRUIN

Liesbeth Koenen ploegt als biograaf van mathematicus en taalgeleerde Hugo Brandt Corstius (1935-2014) door diens zestien strekkende meters papieren nalatenschap en stuitte in map 695 op een kleine honderd door hemzelf geselecteerde en benoemde ‘Juweeltjes’. Dit boek-in-wording beslaat een halve eeuw (1955-2005) en verscheen alsnog als Het beste van Hugo Brandt Corstius volgens Hugo Brandt Corstius (Querido). Deze 95 onder talloze pseudoniemen in dag- en weekbladen verschenen columns, ingeleid en toegelicht door Koenen, getuigen van de brille, dwarsigheid en het vernuft van taalknutselaar HBC, zoals we die kennen uit zijn beide delen Opperlan(d)s. Consequente stelligheid blijkt uit de confrontaties met Van Gogh, Hermans, Buikhuisen en politici: ‘Paars is geboren door het krankzinnig worden van Lubbers en Brinkman.’

MAARTEN VAN BRACHT