De nieuwe garde op het NFF: Milou van Duijnhoven

Milou van Duijnhoven (Amsterdam, 1992) studeerde in 2015 af aan de Toneelacademie Maastricht. Normaal gesproken staat zij op de planken in het theater, maar dit jaar speelde ze ook de hoofdrol in Bloed Kruipt (2017), een drama van Laras Reinstar over een kickbokser die met haar eigen gevoelens in de knoop zit, dat dit jaar op het NFF draait.

Wanneer ben je met acteren begonnen?
'Toen ik dertien was ging ik gewoon iedere week naar toneelles. Ik ging naar een jeugdtheaterschool en sindsdien ben ik in één rechte lijn naar dit punt gereisd. Het is nooit meer gestopt sinds dat moment.'

Je bent eigenlijk meer een theatertijger. Hoe beviel het maken van film in plaats van theater? 
'Ik vond het een enorme verrijking. Omdat ik ook dacht: als ik ooit zo’n rol mag spelen voor mijn vijftigste dan ben ik super gelukkig. En toen kwam die rol in deze vorm en dacht ik: wow, hier ga ik mij 480 procent voor inzetten. En op de set, waar alle koppen dezelfde kant opstonden, was zoveel geladen energie op het moment van draaien, wat echt zo goed samenging met mijn rol en hoe ik mij daar op voorbereid had. In die zin ging het heel natuurlijk.'

Ben je heel diep gegaan voor deze rol? 
'Ja, die sport dwingt dat gewoon af. Het is een sport die zo veel van je vraagt qua discipline en het controleren van je emoties. Ik bedoel, je word geslagen, je moet mensen slaan, je hebt pijn en daar moet je allemaal doorheen. Ik had op een gegeven moment dat ik ‘s nachts wakker werd met gebalde vuisten en dat ik niet meer kon onderscheiden wanneer ik dat personage was en wanneer niet. Dat vloeide gewoon helemaal in elkaar samen.' 

Hoe vaak was jij kickbokser Kim buiten de set? 
'Ja, dat werd op een gegeven moment best wel freaky, ook als je je eigen lichaam ziet veranderen. Nadat ik begon met trainen was het resultaat vrij snel zichtbaar. En dan zie je die schouders opeens naar boven rijzen en je heupen verdwijnen en vrij hoekig worden. Dat heeft een enorme mentale weerslag waardoor je ook denkt: is dit nog mijn lichaam?' 

Een redelijk sterke vorm van method acting. 
'Ja, zoals ik inderdaad method acting versta: je leven zoveel mogelijk aanpassen naar het personage dat je gaat spelen en dat vervolgens het onderscheid tussen jezelf en het personage op een gegeven moment nihil wordt. Dat is nooit van tevoren mijn insteek geweest, maar ik dacht: als wij een film maken over kickboksen, dan wil ik zo goed mogelijk kunnen kickboksen. Ik wilde echt dat het zou lijken alsof ik wedstrijden bokste en er ook zo uitzag. En als je dat wilt, dan moet je echt even alles aan de kant zetten. En dat gebeurt dan automatisch omdat de sport je echt bij de keel grijpt en je niet meer los laat.'

Vond je het leuk om zo ver te gaan voor deze rol?
'Ja, I love it. Ik teken hier meteen nog een keer voor. Dit is echt waar ik mijn hele leven van droomde, dat ik dit ooit zou mogen doen. Ik vind het een zalige manier van werken, dat je fysiek een soort maximale transformatie doormaakt.'

Heb je voor jou personage Kim nog inspiratie of motivatie gehaald uit andere (boks)films? 
'Ja absoluut, als ik Million Dollar Baby of Rocky zag smolt ik altijd en dacht: dit zijn de rollen waar ik echt warm van word. Verder heb ik voor Kims persoonlijkheid inspiratie gehaald uit Saga Loren van The Brigde. Zij is een sterk vrouwelijk personage dat ergens een soort autistisch trekje heeft en daardoor heel mysterieus maar ook ontwapenend is, en tegelijkertijd een enorme scherpte met zich meebrengt. Dat inspireerde mij om te denken bij Kim: op wat voor manier kan zij de de grote emoties van de wereld met zich meedragen en tegelijkertijd voelen dat ze dat helemaal kwijt is? En ook de manier waarop Saga hele oprechte pogingen doet naar intimiteit, dat was ook wel een inspiratiebron.' 

Met wat voor projecten ben je nu bezig?
Toen ik aan het trainen was voor Bloed Kruipt werkte ik bij Domino’s Pizza als bezorger. Dat is een heel ‘geïsoleerd baantje’ waar ik al heel lang een fascinatie voor had. Daar heb ik nu een voorstelling van twintig minuten over gemaakt genaamd Pope, die ik meteen ga spelen als ik terug ben uit Brazilië. En ik hoop ook weer binnenkort filmprojecten te mogen doen, maar er staat voorlopig niks op de agenda.

Waar hoop jij over tien jaar in te hebben gespeeld?
'Ik heb een grote droom om in een politieserie te spelen. Dus als we het toch hebben over The Bridge, zoiets zou ik vet graag een keer doen. En Game of Thrones heel graag! Ik wil echt al heel lang in een fantasyfilm spelen. Echt heel graag, maar Game of Thrones heeft nog maar één seizoen en ze zijn al begonnen met draaien heb ik gehoord. Toen ik dat hoorde dacht ik al: shit, ik heb geen belletje gehad! Misschien kan ik iets vergelijkbaars vinden. Guns, stunts and fantasy, dat is mijn doel.'