woensdagetalage

Libië indachtig – Kadhafi uitgeschakeld maar het land in chaos bij gebrek aan plan B – voelde Obama in 2012 weinig voor inmenging in Syrië, waar de opstand tegen Assad-regime was ontaard in burgeroorlog. Uit vrees voor nog een debacle verwierp de president het plan van het Pentagon en de State Departement om Syrische rebellen te bewapenen, maar liet desgevraagd wel weten dat gebruik van chemische wapens in Syrië een rode lijn betekende. Vervolgens zette Assad chemische bommen in waarbij 1500 burgers werden gedood. De beelden van stervende kinderen gingen de wereld over. Na honderdduizend doden en anderhalf miljoen vluchtelingen verklaarde Obama nu, met tegenzin, te willen ingrijpen, maar moest het daarbij stellen zonder steun van de vn en ook het Britse parlement was tegen. In zijn oorlogskabinet rees de twijfel, sommige adviseurs vonden dat Obama ingrijpen moest voorleggen aan het Congres. Assad-supporter Poetin zag zijn kans schoon en het kwam tot een deal: geen ingrijpen als Assad zijn voorraad chemische wapens weg zou doen.