Boekentips

Lezers die Viet Thanh Nguyens Pulitzer Prize-winnende debuut De Sympathisant (2015) lazen, zullen des te meer genieten van deze nieuwe avonturen van de verteller daaruit, een voormalig (Frans/)Noord-Vietnamese dubbelspion, die heropvoedings- en vluchtelingenkampen overleefde. In Vietnamees in Parijs (Marmer) komt Vo Dahn (‘anoniem’) anno 1981 samen met zijn communistenvretende ‘bloedbroeder’ Bon terecht in de intellectuele Lichtstadkringen rondom een linkse bohemientante, in de criminele organisatie van ex-landgenoot ‘Boss’ én in een bloederige bendeoorlog. Resultaat is een soms verwarrende mix van erudiete filosofische uitwijdingen over de uitwassen van kapitalisme, kolonialisme en racisme, Tarantino-achtige dialogen en (martel)scènes, en zelfs surrealistische spookverschijningen. Een onnavolgbaar ontsporende roman bij vlagen, die niettemin interessanter is dan de meeste boeken die netjes op de rails blijven. 

DIRK-JAN ARENSMAN

Wie al somber was over de toestand van de wereld, moet niet bij Gabrielle Filteau-Chiba aankloppen. Deze Franstalige Canadese trekt in haar roman De wilden (Prometheus) alles uit de kast om ons te overtuigen van de ecologische ramp die zich in de Canadese wildernis voltrekt. Zelf woonde ze drie jaar lang in het bos, zonder elektriciteit of mobiel bereik, dus ze had genoeg kennis om haar heldin Raphaëlle in datzelfde bos los te laten. Deze badass boswachter maakt jacht op illegale stropers die haar werkterrein onveilig maken, en die er geen been in zien lastige opzichters uit de weg te ruimen. Subtiel gaat het er niet aan toe in deze grimmige eco-roman, maar de urgentie is voelbaar.

KATJA DE BRUIN

Rainer Maria Rilke (1875-1926), befaamd dichter, was ook fervent briefschrijver. 17.000 stuks, minstens één per dag. Geen kattenbelletjes, maar uitvoerige, bevlogen epistels. Ze vormen het merendeel van zijn oeuvre. Vijf bundels verschenen hier in vertaling, nu uitgebracht als Verzamelde brieven (Balans): aan een jonge dichter, aan concertpianiste Benvenuta, twee brieven over God, aan een jonge vrouw (gescheiden, met kind), en aan schilderes Merline. Alle geschreven rond WO I, maar daarover lezen we niks. Rilke put uit zijn levenservaringen, peurt daar omstandig adviezen en levenshulp uit, altijd hooggestemd, abstract maar zelden praktisch, om de geadresseerde maar ook het eigen gemoed verlichting en houvast te bieden. Hij bleef zijn penvriendinnen trouw, en zo laat de dichter zich wat beter kennen.  

MAARTEN VAN BRACHT