Bange hond

Als je er een beetje op gaat letten, zijn er veel plotselinge geluiden. En onze hond let nu heel erg op. Ze is ondoenlijk zielig als ze trilt en haar ene pootje optilt, haar staart naar beneden.

Ik ken de theorieën dat je angstige honden moet negeren, omdat je ze anders zou leren dat de angst terecht is of omdat ze je zou belonen voor angstig zijn.

Maar er zijn ook theorieën (en die theorieën zijn nieuwer, dus ben ik geneigd die te geloven) dat angst geen gedrag is, maar een emotie. En emoties kun je belonen noch afstraffen. Je kan hoogstens iemand verbieden die te uiten.

Ik mag mijn hond volgens de nieuwste theorieën dus geruststellen.

De hond vindt ook dat ik haar gerust moet stellen. Ze denkt dat ze veilig is in mijn buurt, ook als dat niet klopt. Vooral als dat niet klopt.

Laatste verzette ik mijn boekenkasten en omdat dit veel chaos veroorzaakte, en vooral plotselinge geluiden, werd ze daar bang van. Dus wat deed ze? Ze ging heel dicht bij mij staan en wilde niet meer van mijn zijde wijken, terwijl ik met die voor haar zo griezelige boekenkast sleepte. Dat was niet handig voor ons beiden en het stelde haar natuurlijk helemaal niet gerust.

Ik zou voor haar gemoedsrust uit de buurt moeten blijven van plotselinge geluiden en ook van schuivende meubelen.

Nu had ze laatst weer een angstige dag en ze maakte mij aan het schrikken doordat ze tijdens het douchen ineens naast me stond. Onder de douche.

Natuurlijk hielp haar dat niet. Maar zo gaat dat met onterechte angst: je bent bang en je vlucht van de wal in de sloot. Dankzij een angststoornis ben je niet alleen bang maar ook nog nat.