‘Oké, laat me je even bijpraten. Aisha Hasan, 25 jaar, opgegroeid in Rotterdam-West. Kind van een Ghanese vader en een Turkse moeder, geen broers en geen zussen. Best gelukkig ook, als je de geldingsdrang, angststoornissen en survivor’s guilt niet meerekent. En ik ben scenarioschrijver, nou ja, een scenarioschrijver in de maak.’
In veel opzichten is Aisha (Roziena Salihu) een typische twintiger uit de stad, die zich stevig vasthoudt aan haar dromen en ambities. Ze staat op het punt om haar eerste script te voltooien, en daarna lonkt een glansrijke filmcarrière vol glitter, glamour en geld. Dat is althans de optimistische versie van de toekomst, want die angststoornissen dwingen Aisha toch vooral om het glas halfleeg te houden. Want wat als de producent nee zegt tegen haar script? Dan heeft ze ‘niets’, behalve dan een onbetaalbaar krot waar ze woont met haar beste vriendin Farah (Ahlaam Teghadouini), en een baan die ze allesbehalve tof vindt.
Veel dromen dus, maar óók een verdomd weerbarstige werkelijkheid in de vijfdelige ntr-serie Rotown, losjes gebaseerd op de Amerikaanse webserie East of La Brea (over de uitdagingen voor twee jonge moslimvrouwen in het moderne Los Angeles). Slim om bij deze Nederlandse bewerking te kiezen voor Rotterdam, want – zoals we onlangs bijvoorbeeld nog zagen in misdaadserie Santos – die stad leent zich perfect voor een dynamische, veelzijdige serie over de moderne uitdagingen in een snel veranderende stad vol gentrificatie en oplopende huurprijzen.