De vierde aflevering van de podcast Achterwerk gaat over een jonge homo die uit de kast wil komen.

Jacob had op de basisschool al in de gaten dat hij niet op meisjes maar op jongens valt. Inmiddels zit hij in de tweede klas van de middelbare school en heeft hij dat nog steeds aan bijna niemand verteld. Hij is niet bang voor nare reacties en wil graag uit de kast komen, de vraag is alleen: hoe?

Over dat probleem schrijft hij een brief naar ‘Achterwerk’ en hij krijgt een reactie van Michiel. ‘Wat supercool dat je homo bent,’ schrijft hij. Maar allebei moesten ze ook na hun coming-out een plek in de wereld veroveren. In aflevering 4 van de podcast Achterwerk horen we het verhaal van Jacob en Michiel.
Uitkomen voor je geaardheid is een onderwerp dat in de lange geschiedenis van ‘Achterwerk’ steeds terugkwam. Op deze pagina’s verzamelen we een aantal voorbeelden van brieven rond dat thema.

Ik weet niet hoe

2009, #35

Ik ben homo, daar heb ik geen problemen mee, behalve dat ik geen idee heb hoe ik het moet bekennen. Ik schaam me er niet voor en ik wil het heel graag bekennen, maar ik weet niet hoe. Altijd als ik het probeer, krijg ik de woorden niet over mijn lippen.
Ik wil graag wat ervaringen of tips hebben. Want een vriendin van me die het weet, M., kan me niet helpen.
Ik wil alsjeblief niets horen van: het is erg, je hoeft je niet te schamen, want dat doe ik niet.

Jongen wiens naam begint met een I.

Van de verkeerde kant?

1984, #10

In de klas waarin ik zit, zitten ook een paar meisjes (ook jongens) die de mening van hun ouders hebben meegekregen. Dat is natuurlijk heel normaal, maar ook de mening (vaststelling) van: als je als vrouw verliefd bent op een andere vrouw of als man verliefd bent op een man, dan ben je van de verkeerde kant!

Dit laten ze vaak merken dat het zo is, en als ik dan zeg dat dat helemaal niet waar is, allemaal onzin, dan kijken ze je met een blik aan van, HAAR niet aanraken, zij is anders. Wat is daar dan zo anders aan? Een homofiel of lesbienne zijn of bevriend zijn met zo’n persoon is doodnormaal. Maar ja, in zo’n burgerlijk en christelijk dorp als Wilnis kun je de meeste mensen dat toch niet aan hun verstand brengen.

Suzan (13 jaar) uit Wilnis

Ik ben lesbisch

1984, #22

Ik wil graag reageren op P. (nr. 19), die een stukje schrijft waarbij ze reageert op een meisje dat schreef dat d’r moeder lesbisch is en dat aan niemand durft te vertellen. Ik kan me dat heel erg goed voorstellen. Ikzelf ben ook lesbisch en dan merk je wel hoe moeilijk het deze mensen gemaakt wordt. Overal worden er flauwe grappen over gemaakt, die de mensen die lesbisch zijn goed van binnen raken. Door al deze moppen denken deze mensen dat ze anders zijn en daarom zijn ze bang voor de reacties van bijvoorbeeld vrienden enz.

’n meisje van 16

Teringlijers

1992, #8

Ik heb iets ergs meegemaakt, maar ik wil dit vertellen want ik wil anderen waarschuwen.
Ik ben een jongen in de tienerleeftijd en ik ben bi. Je weet wel dat het moeilijk is om iemand zo te ontmoeten die ook zo denkt, dus ik heb een tijd 06-Dating gebeld. Maar in plaats van een leuke vriendschap heb ik alleen maar problemen gekregen. Allereerst ben ik twee keer bedreigd door kerels waarmee ik een ontmoeting had afgesproken, maar ze deden zich voor als jongen via vriendjes van hun waarmee ik echt belde. Met heel veel moeite ben ik ze kwijtgeraakt. Eentje zou zelfs alles aan mijn ouders vertellen die natuurlijk van niets weten.

Ik heb ook een ontmoeting gehad met jongens die in de prostitutie zitten en die mij daarbij mee wilden laten doen in opdracht van een of ander maffia-figuur. Thuis heb ik ook nog heavy ruzie gehad over o.a. te hoge telefoonrekeningen. Het erge is dat ik er met niemand over kan praten want m’n vader slaat me heel de wereld rond. Ik loop nou elke dag met een scherp mes op zak. De wereld zit vol met leugenaars en teringlijers. Wie wil hier ook over schrijven?

Naam en adres bekend

Turkse homojongen

2004, #39

Ik ben een Turkse jongen van 18 jaar en ik weet nu sinds kort zeker dat ik homo ben. Ik fantaseer heel veel over jongens, en dat ik met ze zoen en vrij, ik word hier wel opgewonden van en heb ook erg veel zin om dit eens echt te doen. Nu heb ik een oudere buurjongen (23) en ik weet dat hij ook homo is (dat heeft hij me verteld) en hij wil wel eens met me vrijen. Ik wil dat ook wel graag, maar nu ben ik bang dat mijn ouders erachter komen, en ik durf het ze niet goed te vertellen.

Maar ik wil echt graag met die buurjongen naar bed, en ik heb het nog steeds niet gedaan omdat ik bang ben dat mijn ouders het raar zullen vinden dat ik van jongens houd. Ik ben wel vrij opgevoed, mijn ouders zijn niet gelovig, maar toch… Heeft iemand een tip? Ik zou het ook leuk vinden in contact te komen met andere Turkse homojongens.

Een jongen van 18

Naar boven

2010, #3

Hallo, ik ben een jongen van 13. Ik heb een probleem: ik denk namelijk dat ik hetero of biseksueel ben. Ik val natuurlijk zoals de meeste jongens op lekkere meiden maar ook een beetje op jongens. Ik heb namelijk een oud-klasgenoot waar ik wel eens mee afspreek. Dan praten we wat over normale dingen. En dan vraagt hij of we ‘naar boven’ zullen gaan. Dat doen we. Als we op mijn kamer zijn gaan de gordijnen dicht en gaan we gewoon naakt in mijn bed liggen. Ik wil graag van mijn herinneringen af. Soms denk ik ook wel dat ik misschien wel beter homo kan worden. Heeft iemand dit meegemaakt of heb je deze beslissing moeten maken, dan zou ik graag advies krijgen.

Een heteroseksueel