Vanuit de woonkamer die hij deelt met zijn broer Jos presenteert Roel Maalderink het vierde seizoen van het satirische programma ‘Plakshot’. We spraken met de broers over taal, humor en familie.

Het woord plakshot staat niet in de Van Dale.

Jos Maalderink (1986): ‘Van Dale is sowieso niet zo goed in televisietermen. “Allemachies” staat in de Van Dale als een uitspraak van Bas van Toor van Bassie en Adriaan. Maar Bassie zegt “allememaggies”. Het was niet vreemd geweest als het woord er niet in had gestaan, wel dat er een woord met twee fouten in beland is.’

Zegt de winnaar van het Nationaal Dictee.
Jos: ‘Dat was een plaatselijk dictee in Soest, in 2014.’

Roel Maalderink (1991): ‘Gisteren hoorde je dat je aan 2 voor 12 mag meedoen.’

Jos: ‘Mijn moeder wilde dat al heel lang en heeft ons honderd jaar geleden aangemeld. Ik had het al opgegeven, maar we werden uitgenodigd en zijn door. Zelf schrijf ik ook quizvragen, niet voor 2 voor 12, maar wel voor andere programma’s. Heb ik ze wel gemeld.’

Een familie met gevoel voor taal?

Roel: ‘We zijn met drie broers en ik ben de jongste. Jos is vijf jaar ouder en Thijs is de oudste. Zij keken vroeger altijd naar Van Kooten en De Bie en Jiskefet.

Jos:Jij was zeven toen Koot en Bie ophielden. Jij kende dat alleen omdat je met ons meekeek.’

‘We kenden allerlei optredens van Pim Fortuyn uit ons hoofd, zoals die beruchte uitzending met Ad Melkert’

Jos Maalderink

Roel: ‘Ik was daar veel te jong voor en dat gold ook Fawlty Towers. Jullie citeerden daar steeds van alles uit en dat werkte nogal enthousiasmerend. Thijs deed in de bovenbouw op het Baarnsch Lyceum samen met een vriend mee aan cabaretwedstrijden en daar schreef jij ook voor. Ook in de schoolkrant en als klein broertje vond ik dat bijzonder stoer. We waren inderdaad veel met taal bezig.’

Jos: ‘Als we met z'n allen aan tafel zitten gaat het spreektempo meteen vijftig procent omhoog. Het wordt allemaal wat snediger en…’

Roel: ‘...heel vaak maken we elkaars zinnen af of vullen we elkaar aan met grappen.’

Jos: ‘Dat is niet iets wat ons met de paplepel ingegoten is, want onze ouders deden ander werk. Zij zaten in de gezondheidszorg. We hadden nog heel lang zwart-wittelevisie en pas toen de video van Jacobse en Van Es uitkwam was dat voor onze ouders aanleiding om een videospeler te kopen. Daarna hebben we alles helemaal stuk gekeken. De eerste Engelse dingen die ik zonder ondertiteling ben gaan kijken waren Fawlty Towers en Monty Python.’

Roel: ‘Jouw nickname was volgens mij Mr Ni van The Knights who say “Ni!” uit Monty Python and the Holy Grail. Met vrienden imiteerde je ook heel veel uit Fawlty Towers en je vond het stom als ik dat ook deed. Daarom zei mama tegen mij dat ik niks meer van Fawlty Towers mocht kijken of nadoen. Fawlty Towers was jouw ding. Jij zat in zes gymnasium en haatte het natuurlijk als je kleine broertje uit de eerste jou nadeed. Voor mij waren jullie grote stoere jongens.’

Jos: ‘Wij waren helemaal niet stoer, echte nerds waren we. Jij hebt trouwens op een Belgische camping toen je elf was ook dagenlang Urbanus nagedaan.’

Roel (zingend): ‘“Dir bit'st nen hittentit ip.” Ja, met zo’n pet op en een kussen achter mijn shirt. “Hittentit” heette dat liedje. Kan nu echt niet meer. Jij was van het schrijven, ik speelde graag toneel en Thijs was al heel vroeg met computers en radio in de weer, bij Radio Soest. Hij had ook een jammer waarmee hij kon uitzenden op de frequentie van Radio 538. Alleen in onze eigen straat hoor.’

Jos: ‘We kenden ook allerlei debatten en optredens van Pim Fortuyn uit ons hoofd, zoals die geruchtmakende uitzending bij Paul Witteman met onder anderen Ad Melkert. Zaten we urenlang te citeren.’

Roel: ‘Ooit hebben we een hele vakantie bijna niets anders gedaan dan het debat tussen Marcel van Dam en Pim Fortuyn uit Het Lagerhuis naspelen. Ik ben eigenlijk begonnen met filmpjes maken toen Thijs in Enschede studeerde en daar filmpjes ging maken bij de Cabaretvereniging Contramime. Míjn grote droom, dat wilde ik al heel lang. Met vriendjes heb ik toen een camera gekocht om filmpjes te gaan maken. Dat werd Tegen de regels, mijn eerste ding op YouTube. We waren ook altijd op de computer aan het pielen met grapjes en photoshopjes. Je hebt bijvoorbeeld Age of Empires, een heel groot computerspel, met een herkenbaar beginmuziekje: taa-ta-ta-ta. Om ons te plagen had Thijs daar met een programmaatje zijn stem overheen gezet. Hoorden we tijdens het gamen steeds: “Dit is Age of Empires, een dom spel…’

Jos: ‘…van een met hamburgers volgevreten Amerikaan: Bill Gates.”’

Roel: ‘Met een vriendinnetje dat ik al sinds de crèche kende en dat kind aan huis was bij ons nam ik sketches op met een cassetterecorder. Ik herinner me dat we een parodie deden op Lotto weekend miljonairs. Dan was ik Robert ten Brink en zij was dan kandidaat Els Borst en moest allemaal vragen beantwoorden. Waren we tien. Niemand van mijn leeftijd wist wie Els Borst was, maar blijkbaar had ik die naam thuis opgevangen.’

Jos: ‘We hadden tijdens de middelbare school ook een forum op internet waar we chatten en allerlei typetjes met elkaar in gesprek lieten gaan. Sommige daarvan waren helemaal verzonnen, zoals dr. Naecktgebören, maar er zaten ook bestaande figuren tussen. Personages…’

‘Het is ook een slecht format. Een rommelige setting in een lelijke huiskamer met een broer die erdoorheen tettert’

Roel Maalderink

Roel: ‘…van onze middelbare school. Zoals meneer Offergelt, dat was een docent Duits en die heette op ons forum meneer Wisselgelt. Die ging dan in gesprek met scoutingleider hopman Joop, meneer Aart en Jacques Chirac. Een beetje zoals het cabaret bij Kopspijkers.’

Jos: ‘Dr. Naecktgebören was weliswaar professor aan de universiteit, maar hij was ook heel hooghartig en eigenlijk best wel dom. Volgens mij had hij ook een soort naziverleden.’

Roel: ‘Van alle types hadden we foto’s gemaakt. Naecktgebören was Adolf Hitler zonder snor en met de ogen en de bril van Jack Spijkerman. Eigenlijk is zo'n Naecktgebören natuurlijk stiekem gewoon wat we nu doen als Ernst-Rob Bregberg van De Knorrespondent in Plakshot. Die is ook bezig met heel hooghartige dingen, maar omdat hij zo druk is met gentrificatie in zijn eigen omgeving heeft Bregberg niet door dat hij bij Ajax staat, tussen allemaal Ajaxfans, die in een heel andere wereld leven. Die tweeledigheid zat toen ook al vaak in onze grappen.’

Twintig jaar geleden voor de lol en nu als werk.

Roel: ‘De knip tussen amateuristisch en professioneel is niet zo scherp. Want al waren we op dat forum voor de lol bezig met al die typetjes, we namen het ook heel serieus. Dan was het van: oh, is dit wel echt een leuke grap? De ernst waarmee we de humor nemen is hetzelfde, alleen zendt de VPRO het nu uit.’

En weer vanuit huis.

Roel: ‘De woonkamer is de plek waar de meeste media geconsumeerd worden en het leek ons wel aardig om daarvandaan ook uit te zenden. In m’n eentje zou dat misschien een beetje saai zijn, maar met Jos als medebewoner kan er altijd iets gebeuren wat ik niet verwacht. Hij heeft een wildcard en kan er onbevangen ingaan. Het is ook grappig omdat jij misschien wel de laatste persoon bent die je in zo’n soort televisieprogramma verwacht, omdat je je niet makkelijk of graag aanpast. Totaal niet gelikt of zo.’

Jos: ‘Ik zou ook niet snel iemand kunnen spelen die ver van me af staat. Nu speel ik de Jos van tien jaar geleden. Inmiddels heb ik meer sociale skills en doe ik me anders voor dan ik ben.’

De rol van Jos lijkt elke seizoen groter te worden.

Roel: ‘Sterker nog, Jos krijgt een eigen rubriek.

Jos: ‘Die jij weer overneemt, toch?’

Roel: ‘Nou Jos, zal ik het even uitleggen? Wat hij bedoelt is dat ik die weer van hem overneem.’

Jos: ‘Zo’n woonkamer is ook gewoon een grappig gegeven. Alsof er geen budget is voor een studio en men daar na drie seizoenen nog steeds geen oplossing voor gevonden heeft.’

Roel: ‘Het is ook een heel slecht format. Een rommelige setting in een lelijke huiskamer met een broer die erdoorheen zit te tetteren. Maar het leuke is wel dat Jos mij natuurlijk ook kan dissen, waardoor iets helemaal onderuitgehaald wordt als ik te prekerig word. In geen enkel televisieprogramma zegt iemand: “Ik woon hier ook.” Mensen denken dan: wie is die Jos? Is dat zijn broer? En wat doet hij daar? Inmiddels vinden de kijkers Jos leuker dan mij.’

Jos: ‘Ik hoef niet per se een celebrity te worden, al ben ik al een aantal keren herkend. Meestal bij de notaris of in het archief.’

Plakshot

zondag

npo 3 21.05- 21.45