De zesdelige HBO-serie Betty geeft een lekker luchtig inkijkje in het leven van jonge skateboardende Gen Z-vrouwen in New York.

In de Amerikaanse skateparken is de naam ‘Betty’ een denigrerende term voor een meisje dat rond de ramps en rails hangt. Een ‘Betty’ is eerder een soort groupie van de mannelijke skateboarders dan iemand die zelf skatet. Het zegt veel over hoe seksistisch de door mannen gedomineerde wereld van het skaten kan zijn.

Regisseur Crystal Moselle (The Wolfpack) eist deze term effectief op door haar zesdelige HBO-serie over een groepje vrouwelijke skateboarders Betty te noemen. Want de jonge vrouwen in Betty komen niet naar het skatepark tussen de hoge, stenen pilaren van de Manhattan Bridge in de Lower East Side om naar de jongens te kijken. Ze komen er om zelf op hun boards over het beton te vliegen en de ramps te nemen.

De vijf hoofdpersonen in Betty, een diverse groep Gen Z-vrouwen, waren allemaal eerder te zien in Moselle’s Skate Kitchen – een coming of age-film over een groep vriendinnen die op hun boards door de straten van Manhattan razen. Moselle kreeg het idee voor de film toen ze een gesprek opving tussen twee van de vijf jonge vrouwen in de New Yorkse metro. Ze castte de meisjes, samen met hun skatende vriendinnen, voor haar film.

In de serie spelen dezelfde jonge vrouwen opnieuw een fictieve versie van zichzelf, al zijn de onderlinge verhoudingen in de serie anders dan in de film. Ook is Betty een stuk luchtiger dan haar voorganger. Het drama is, op één #MeToo-verhaallijn, niet heel serieus. Het zijn eerder inkijkjes van nog geen half uur per afleveringen in de wereld van deze jonge, skateboardende Gen Z’ers. Ze gebruiken woorden als ‘bro’, ‘dude’, ‘bitch’ en ‘yo’ en zijn op de momenten dat ze niet op hun skateboard staan, aan het blowen. Betty voelt daarom soms meer als een documentaire dan als een gescripte serie – al komt dat ook omdat de dialogen (en het acteerwerk) niet altijd even sterk zijn.

Het zijn vooral de scènes waarin ze door het skatepark en de zonnige straten van Manhattan razen, die enerverend zijn. De openingsscène waarin Kirt (Nina Moran) het drukke verkeer op de brede avenues van Manhattan gebruikt om van A naar B te komen, hangend achter een besteltruck en zigzaggend door de voor het stoplicht wachtende auto’s, is meteen een hoogtepunt. Want skateboarden gaat om plezier maken, zegt Kirt. ‘Niet om hoeveel trucjes je kunt doen.’ Wat de jongens in het skatepark ook denken.

Het zesdelige Betty is nu te zien op Ziggo Films & Series

Meer recente HBO-series

Meer over Betty/Crystal Moselle