Je leest dit artikel uit de VPRO Gids gratis op VPRO Cinema. Wil je meer lezen over oa documentaires, podcasts en boeken? Neem dan een digitaal abonnement.
Meesterinbreker Arsène Lupin is in Frankrijk even beroemd als Sherlock Holmes. Omar Sy (Intouchables) wilde niets liever dan hem spelen, en kreeg zijn zin.
©
VPRO Gids
abonneer
cadeautje
Omar Sy heeft zich met zorg voorbereid op de virtuele interviewdag voor zijn nieuwe Netflix-serie Lupin. Speciaal voor de gelegenheid heeft de Franse acteur zijn Zoom-achtergrond veranderd in een foto van de indrukwekkende kliffen van Étretat in Normandië. ‘De schuilplek van Arsène Lupin,’ zegt Sy met een grijns – achter hem zien we de kustplaats waar Frankrijks beroemdste fictieve ‘gentleman-inbreker’ zich in het boek De Holle Naald schuilhoudt. ‘Ik heb er drie dagen over gedaan,’ zegt Sy vrolijk. ‘En ik ben er erg trots op.’
Arsène Lupin is voor Frankrijk wat Sherlock Holmes is voor Engeland: een legende. Maurice Leblanc schreef van 1905 tot 1939 twee dozijn boeken over deze hoogopgeleide, uiterst intelligente inbreker. Door zijn held crimineel te maken, koos hij bewust voor het tegenovergestelde perspectief van de op dat moment populaire detectiveboeken zoals Holmes. Lupin nam het in Leblancs werk zelfs een aantal keer op tegen de Britse detective. Al mocht Leblanc van schrijver Sir Arthur Conan Doyle de naam van zijn creatie niet gebruiken – wellicht omdat Lupin Holmes te slim af was – waardoor die op een gegeven moment zowaar Herlock Sholmes werd.
‘Voor ons Fransen is de rivaliteit tussen Lupin en Sherlock Holmes een serieuze zaak’
©
VPRO Gids
Omar Sy als meesterinbreker Arsène Lupin
Droomrol
Het feit dat Sy – zelf wereldberoemd sinds zijn doorbraak in het hartverwarmende Intouchables uit 2011 – de inbreker nu mag vertolken is een droom die uitkomt. ‘Als ik een Engelsman zou zijn, zou ik James Bond willen spelen. Maar ik ben Frans, dus mijn droomrol kan alleen maar Arsène Lupin zijn. Hij is slim, hij is elegant, hij is grappig en hij is fysiek.’ Dus was er maar één antwoord mogelijk toen Sy werd benaderd door de Franse filmstudio Gaumont met de vraag: wie wil je spelen?
Omdat de acteur vanaf dag één betrokken was bij de serie, was zijn invloed aanzienlijk. Hij koos samen met de studio regisseur Louis Leterrier (Now You See Me) voor de pilot, en schrijvers George Kay (Killing Eve) en François Uzan (Family Business) schreven de eerste afleveringen. Vervolgens werd Netflix benaderd, die volgens de acteur snel toehapte en het eerste deel van vijf afleveringen onlangs deelde.
‘Ik wilde die tv-ervaring,’ zegt Sy die de afgelopen jaren vooral in films verscheen, waaronder de nieuwste Jurassic Park. ‘Het leek me interessant om langere tijd een personage te kunnen spelen en ontdekken’. Al was de keuze voor Netflix er ook een van ambitie en de wens om een zo groot mogelijk publiek te bereiken. ‘Lupin moest Frans zijn, maar ook internationaal, zodat het de wereld over kan’.
Dat laatste zal geen probleem zijn. Lupin oogt en voelt vanaf scène één vertrouwd aangenaam, als een warm bad. Al komt dat wellicht omdat de serie opent met het overbekende beeld van de Cour Napoléon bij nacht, de Piramide van het Louvre een baken van licht op het verlaten plein. Maar ook omdat hij de lijnen volgt van klassiekers die hem voorgingen. Van heistfilms als Ocean’s Eleven tot rivaal Sherlock zoals die een aantal jaar geleden door Benedict Cumberbatch en de bbc werd neergezet. Al is Sy’s hoofdpersoon een vreselijk charmante en behendige oplichter en geen antisociale detective met een drugsprobleem, wat het geheel iets luchtiger maakt.
©
Netflix
Still uit Lupin(2021)
Glossy vermaak
De eerste aflevering begint in de catacomben van dat mooi verlichte Louvre waar Luis Perenna (Sy) zijn schoonmaakdienst start. Terwijl hij de zalen veegt, blijft hij even stilstaan bij de Mona Lisa. Hij beantwoordt haar halve glimlach terwijl hij dromerig op zijn bezem leunt. En aan het einde van zijn shift stopt hij met een collega bij een ander pronkstuk van de tentoonstelling: de Ketting van de Koningin. ‘Hij wordt volgende week geveild,’ zegt zijn collega terwijl ze samen voor de glazen vitrine met het sieraad staan. ‘Voor 20 miljoen. Wat is dat, duizend jaar minimumloon?’ ‘Putain’, antwoordt Perenna, een veelbetekenende grijns op zijn gezicht. Als de beveiligingscamera tegen het plafond hoorbaar op het stel inzoomt, pakken de mannen hun schoonmaakkarren en lopen verder.
Dat Perenna (zoals hij uiteraard niet echt heet) geen duizend jaar minimumloon nodig heeft om de ketting te krijgen, is na die eerste paar minuten al duidelijk. Maar hoe deze nieuwe versie van de gentleman-inbreker zijn grote kraak precies zal zetten, blijft verrassend lang de vraag.
'We hebben de balans gezocht tussen iets dat heel echt voelde, zoals het werkelijke Parijs met echte mensen, en een verhaal dat larger than life is.'
Heel realistisch is het uiteraard allemaal niet: het is vooral glossy vermaak en escapisme met een vleugje magie. Al geeft het feit dat de vader van de hoofdpersoon valselijk wordt beschuldigd van een diefstal door zijn rijke, witte werkgever, het geheel wel een actueel randje. Net als de uitstapjes naar de banlieues en de gevangenis. ‘We hebben de balans gezocht tussen iets dat heel echt voelde, zoals het werkelijke Parijs met echte mensen, en een verhaal dat larger than life is,’ zegt Sy hier enthousiast over.
Over wat het betekent dat Sy, een kind van een Senegalese vader en een moeder uit Mauritanië, nu een van de bekendste figuren uit de Franse literatuur speelt, wil de acteur minder kwijt. ‘Het is in ieder geval niet de reden dat ik het heb gedaan. Het is een droomrol, maar ik heb het nooit gezien als meer dan dat.’
En ook over de reacties op zijn casting in Frankrijk – op Twitter is te zien dat niet iedereen zich er even fatsoenlijk over uitlaat – laat hij weinig los. ‘Iedereen kan tegenwoordig zeggen wat hij wil op social media,’ is zijn diplomatieke antwoord. ‘Maar volgens mij zijn mensen nieuwsgierig naar deze nieuwegeneratie-Lupin.’