Erik Vos (26), zoon van een Nederlandse vader en Japanse moeder, studeerde af aan de HKU met Gaijin Sashimi: een korte animatiefilm over een Nederlands-Japanse jongen die van een Japanse meester les krijgt in de sashimi-snijtechniek. De jongen raakt steeds gefrustreerder, tot hij zijn eigen snijtechniek ontdekt en leerling en meester door elkaar worden geïnspireerd.
Gaijin Sashimi is een combinatie van schilderingen en computeranimatie. Sommige aspecten in de film lijken zelfs 3D. Erik Vos: ‘Ik heb eerst alles geschilderd, daarna heb ik de geschilderde personen in een computerprogramma als een soort masker over een geanimeerd poppetje getrokken. Hierdoor lijkt het soms echt 3D, maar eigenlijk is het meer 2,5D.’
Hoe ben je begonnen als filmmaker?
‘Dat is een beetje organisch gelopen denk ik. Vroeger had ik al wel heel veel affiniteit met tekenen en foto’s maken. Later ging ik met de filmcamera van mijn vader ook wat filmen. Die interesse lag er dus altijd wel, maar ik heb vroeger nooit gedacht: “Ik ga later films maken.” Ik keek een paar jaar geleden terug in de schriften van mijn middelbareschooltijd en ik had eigenlijk alleen maar strips gemaakt over klasgenoten en docenten. In die tijd was ik niet echt serieus bezig, ik ben uiteindelijk ook van school gestuurd. Ik moest toen naar een mbo-opleiding, daar kwam ik in aanraking met animatie programma’s, en toen ik dat eenmaal had gevonden dacht ik: dit is wat ik wil! Met de films die ik maak wil ik mensen amuseren, een lach op hun gezicht brengen.’
De film gaat over een jongen die opzoek is naar zichzelf tussen twee culturen. Waarom wilde je daar per se een film over maken?
‘Ik begon na te denken over wat voor een persoon ik ben. Ik ben geboren en getogen in Nederland, dus ik ben overduidelijk meer Nederlands, maar toch heb ik ook Japanse culturele bagage meegekregen van mijn ouders. Vroeger dacht ik altijd dat ik ergens tussen Japan en Nederland thuishoorde, wat Rusland bleek te zijn, maar ja dat was het ook niet helemaal. Als je in de kookwereld een gerecht maakt vanuit twee culturen, ontstaat er een fusion. Dus eigenlijk ben ik een soort van fusion-persoon en daar gaat het over.’