Edson da Conceicao (31) groeide op in Rotterdam. Zijn afstudeerfilm voor de Filmacademie, Porfotto, gaat over drie jonge jongens uit dezelfde wijk, die worstelen met verschillende problemen. De jongens denken dat geld de oplossing is, maar daardoor wordt alles alleen maar erger. Da Conceicao: ‘Het was een experiment om het verhaal van drie jongens in dertig minuten te vertellen, en er voor alle drie ook nog emotionele spanningsboogjes bij te bedenken. Veel mensen raadden me af om dit te proberen, maar ik denk dat het gelukt is.’
Waarom ben je filmmaker geworden?
‘Omdat ik verhalen wil vertellen. Ik denk dat ik sommige dingen op een andere manier zie dan de meeste mensen. Ik ben opgegroeid in de Rotterdamse wijk Spangen, en dat was zeker in de jaren negentig echt een achterstandswijk. De pijn die ik bij mensen heb gezien geeft mij een soort urgentie, een noodzaak bijna, om zulke verhalen te vertellen. Als ik naar het Nederlandse filmlandschap kijk, vraag ik me ook af waar de verhalen zijn die over mij gaan. Dat heeft niet zo zeer te maken met kleur, maar ook met klasse. De meeste films vertellen een verhaal over de midden- of de hoogste klasse, wat prima is want daar zit ook problematiek. Maar waar zijn de verhalen van de lagere klasse, waarin ik ben opgegroeid? Daar probeer ik met elke film weer verandering in te brengen.’
Is Porfotto ook gebaseerd op jouw eigen jeugd?
‘Het is vooral geïnspireerd op verhalen en thema’s die ik in de buurt heb gehoord of gezien. Ik ken bizarre verhalen die zich in de buurt hebben afgespeeld, die niet in fictie werken, omdat ze zo bizar zijn dat het onrealistisch lijkt. Er zit zo veel meer in de wijk, ik laat nu natuurlijk de donkere kant zien. Maar ik zou bij wijze van spreken ook een film kunnen maken over hele leuke dingen uit de wijk, want die heb ik ook meegemaakt.’