In al haar projecten probeert documentairemaker Sahar Meradji (1984) de mens achter het label te portretteren, de persoon achter het plaatje in de media. Ze kijkt voorbij vooroordelen en stereotypen en laat de mensen zelf aan het woord. Eerder leidde die aanpak al tot documentaires over onder anderen verslaafden (Verdoofd), sekswerkers (Seksengelen), rechts-extremisten (Eigen volk eerst) en woke-activisten (Ik woke van jou). In haar nieuwe project richt Meradji haar camera op de moslimgemeenschap in Nederland.
Want wat weet de gemiddelde Nederlander nu werkelijk van deze groep mensen waarover zo vaak wordt gesproken in de media? En klopt het beeld dat van hen wordt geschetst? In gesprek met Trouw kwam Meradji zelf tot de conclusie dat ze eigenlijk alleen maar het soort moslim kende dat ze de ‘BNNVara-moslim’ noemt: ‘Nederlandse moslims op tv, die heel graag willen laten zien: kijk, we zijn net als jullie, we eten ook andijviestamppot! Maar hoe is het nou echt bij de gemiddelde moslim achter de voordeur? Dat is het verhaal waar ik dit keer in onderduik.’
In vier afleveringen leert Meradji – die zelf van Iraanse afkomst is, maar geen praktiserend moslim – verschillende soorten moslims kennen. Ze volgt ze in hun dagelijks leven: de salafistische ex-militair Warez en zijn vrouw Mina, de Haagse Sabra, die in haar eigen gym bokslessen geeft aan moslima’s, Abubakr en Romaissa, die samen een islamitisch buurtcentrum runnen, en Abdelaziz, die workshops geeft over hoe je een goede man of vrouw bent volgens de islam.
Aanleiding voor het maken van de serie was voor Meradji de grote winst van de PVV bij de afgelopen landelijke verkiezingen. Tegenover Trouw: ‘Toen Wilders aan de macht kwam, dacht ik: dit zou zomaar eens de eerste keer in de Nederlandse geschiedenis kunnen zijn dat vrijheid van religie ter discussie op tafel komt te liggen.’
De diepe duik die Meradji neemt in de islamitische cultuur laat zien wat het geloof voor moslims betekent en hoe het hen beïnvloedt van dag tot dag. Daardoor leer je niet alleen over de normen en waarden die veel moslims erop nahouden – iets wat heel waardevol kan zijn in deze tijden van polarisatie – maar vormt de serie ook een kans om van gelovigen te horen waar de schoonheid van hun geloof in zit. Meradji geeft hen veel ruimte om dat toe te lichten, maar schroomt niet om kritische vragen te stellen. Dat resulteert in een prettig genuanceerde documentaireserie waar menig maatschappelijke talkshow nog wat van kan leren.