Schippers koerst af op klassiek. In het kleurrijke leven van kunstenaar en tv-en radio-icoon Wim T. Schippers (82) is er altijd ruimte voor klassieke muziek. Sterker nog: muziek loopt als een rode draad door zijn oeuvre. Van liedjes schrijven voor radioshow Ronflonflon tot de pionierende popmuziekshow Van Oekel’s Discohoek. ‘Tegenwoordig is alle muziek overal verkrijgbaar en te streamen. Van de tijdloze Bach tot Beethoven. Dat is iets geweldigs. Laatst sprak ik een veertienjarige jongen. Hij had echte oude dixieland ontdekt. En dan heb ik het gelukkig niet over VVD-dixieland,’ glimlacht Wim T. Schippers. In het café van het Amsterdamse Mövenpickhotel vertelt Schippers over klassieke muziek en Beethovens Egmont. Hij bladert nieuwsgierig door de partituur. Zijn vrije Nederlandstalige bewerking van Egmont is succesvol en beleeft vanmiddag een reprise tijdens de NTR Zaterdagmatinee.
In 1810 schreef Beethoven filmische orkestmuziek bij Goethes gelijknamige treurspel Egmont. Het muziekdrama speelt zich af in de Nederlanden. Hoofdrol is weggelegd is voor de zestiende-eeuwse Graaf van Egmont. Argeloos verzette hij zich tegen de Spaanse landvoogd Alva, waarna hij onthoofd werd. Zijn dood zou de Tachtigjarige Oorlog inluiden.
Schippers maakte een verfrissende hertaling van het drama. ‘Het is weer even geleden dat ik het stuk heb opgevoerd. Momenteel ben ik vooral druk met mijn kunst, met een presentatie op de Tefaf. Van mijn galerie Hidde van Seggelen krijg ik alle artistieke vrijheid.’
Egmont is een welkome afwisseling. Schippers staat graag op het podium. Vanmiddag wordt de versie van Egmont uit 2007 opgevoerd. Schippers deelt het podium met het Radio Filharmonisch en sopraan Nikki Treurniet als geliefde Klaartje. ‘Ik treed op als Egmont. Vlak voor zijn onthoofding vertelt Egmont zijn verhaal. Hij droomt van Klaartje. Goethe en Beethoven maakten een echte held van Egmont, ook met twijfels.’
Klassieke muziek klonk al vroeg in huize Schippers. ‘Mijn ouders speelden piano. Denk aan Schubert, Schumann. Ik was gefascineerd door de trompet en Louis Armstrong.’ Uiteindelijk mocht hij als trompettist aan de slag in een Bussums harmonieorkest. ‘Ik had ook een mooi kornetje en een bugel. Koper is voor mij het mooiste muziekinstrumentarium. Het is niet de cello die het dichtst bij de menselijke stem geraakt, maar de trompet. Met je lippen maak je het geluid. Dichter kom je niet bij een mensenstem.’
Schippers ruimt graag tijd in voor avontuurlijke uitstapjes binnen het klassiekemuziekcircuit. In 2006 zet hij met het Ives Ensemble de schouders onder een theatrale spektakeluitvoering van The Great Learning van muziekrevolutionair Cornelius Cardew. Met de Veenfabriek realiseert Schippers het muziektheater Hoogwater voorheen Laagwater (2015). ‘Daar heb ik eigen composities voor geschreven in een niet-bestaande taal. Tijdens de voorstelling herrijs ik uit de dood, waarna ik de Facile-sonate van Mozart vertolk. Totale idiotie natuurlijk, maar wel gevolgd door een donderend applaus.’ Schippers overweegt het trompetspel weer op te pakken. ‘Stiekem denk ik aan het bouwen van een supertrompet. Ik kan overigens ook zingen en fluiten tegelijkertijd.’ Er volgt een kleine demonstratie. ‘Met wat moeite zingfluit ik ook tweestemmige Inventies van Bach.’