Sinds de coronapandemie is wielrennen populairder dan ooit, met bijna een miljoen Nederlanders die de sport beoefenen. In het Omroep Max-programma Koers van de Kameraden draait het niet alleen om fietsen, maar vooral om de mensen op het zadel: negen wielrenclubjes waarin vriendschap en gedeelde passie de ware motor vormen.
We zien zes broers en een vriend die een hecht peloton vormen, Molukse wielrenners voor wie de fiets een brug is tussen culturen, de Norbikers uit Zuid-Limburg, waar steile hellingen en bourgondisch leven samen hun koers bepalen. Eén club springt er bijzonder uit: de Queer Wheels Cycle Club.
Queer Wheels werd in 2021 opgericht door de Schotse Sebastien Sutherland (30), die als transmasculien en non-binair persoon nooit echt een veilige plek vond binnen de traditionele wielerwereld. De club biedt een inclusieve ruimte voor lhbtq+-wielrenners, een plek waar zij zonder angst kunnen fietsen. En dat is nodig, ziet Sebastien. ‘Vrijheid, dat is wat wielrennen voor velen betekent,’ zegt Sebastien tegen de VPRO Gids. De wind in je gezicht, de weg die zich voor je uitstrekt, het gevoel dat je nergens door wordt beperkt, een soort onaantastbaarheid. Fietsen voelt als ontsnappen, als ademhalen. Tot het moment dat iemand je uitscheldt, je voelt dat je wordt aangestaard, of de angst voor opmerkingen je ritten begint te kleuren.
Queer Wheels draait om inclusie: geen prestatiedruk, geen verplichte lidmaatschappen, maar een open, veilige omgeving voor lhbtq+-fietsers, jong en oud. Sebastien: ‘Elke rit is speciaal omdat ik zie hoe mensen opbloeien op de fiets. Zonder angst voor homofobie kunnen ze even helemaal zichzelf zijn. Dat is het mooiste cadeau dat ik kan krijgen.’
De club organiseert van mei tot en met september om de week een rit en heeft als hoogtepunt de jaarlijkse Pride Ride, die vorig jaar meer dan honderd deelnemers trok. ‘Tijdens de Pride Ride is iedereen welkom, ook mensen die de lhbtq+-gemeenschap willen steunen,’ zegt Sebastien. ‘Het is ons jaarlijkse signaal naar de wielerwereld: jullie doen niet genoeg. We willen laten zien dat we er zijn en dat we een stem verdienen.’
Er zijn weinig openlijke lhbtq+-wielrenners in het professionele wielerpeloton, maar Sebastien blijft strijdbaar. ‘Er is nog een lange weg te gaan, maar zolang we blijven fietsen, blijven we zichtbaar.’