Wat begon als revolutionaire uitvinding, werd een ecologische ramp. Vanuit de ruimte zijn de gigantische plasticsoepen in de oceaan zichtbaar. Zelfs in de diepzee, op de meest afgelegen en ontoegankelijke plekken, zijn sporen van plastic aangetroffen. Intussen stromen de microplastics door ons bloed en verweken ze onze hersenen.
Maar waar een groot probleem is, ligt ook een grote kans. Nederland, ooit koploper in de productie van plastic, loopt nu wereldwijd voorop in het verzinnen van nieuwe recyclingtechnieken. Nederland heeft op dit gebied meer patenten per hoofd van de bevolking dan welk ander land ook. De innovatiekracht is hier groot. Bedrijven als Umincorp (dat plastic scheidt met magnetische vloeistoffen), Inoiga (dat van petflessen zuivere grondstoffen maakt), Ecocircle (dat plastic uit containers een tweede leven geeft) en TRH Recycling (dat oude kabels hergebruikt), lieten de wereld de afgelopen jaren zien hoe je van oud plastic weer nieuw plastic maakt.
Maar deze bedrijven hebben nog iets anders met elkaar gemeen: al deze bedrijven zijn dit jaar failliet gegaan. Inderdaad, alle vier!
Wat is hier aan de hand?
‘Dat is precies de vraag die we in deze uitzending onderzoeken,’ zegt Daphné Dupont-Nivet, die samen met Donna Steenbergen het onderzoek deed voor deze aflevering van Wat houdt ons tegen? ‘Ik denk dat we allemaal het idee hadden dat we lekker bezig waren.’ Maar toch blijkt dat niet goed genoeg. Wat gaat er precies mis?
Om antwoorden te vinden spraken de Humanonderzoekers met vertegenwoordigers uit de chemische industrie en met experts op het gebied van de plasticrecycling.
‘We proberen eigenlijk twee dingen tegelijk te doen, de vinger op de zere plek te leggen, en laten zien dat het anders kan,’ zegt Dupont-Nivet, ‘door heel concreet te maken wat ons tegenhoudt.’
Spoiler alert: nieuw plastic is te goedkoop. Maar gelukkig zijn er ook obstakels die oplosbaar zijn. ‘Ik ben er zeker niet moedeloos van geworden.’