‘Mijn lok prominenter en de nek opgeschoren,’ dat wil Julia in de laatste aflevering van alweer het zesde seizoen van Hoofdzaken. Het programma ontstond uit het idee om kinderen hun verhaal te laten doen terwijl ze door een spiegel heen gefilmd werden. Kapper Marko Suds: ‘Spiegels en kappers gaan natuurlijk goed samen. Via via hoorde ik dat ze een kapper zochten voor het programma maar ik dacht aanvankelijk: ik heb geen zin om een metamorfosekapper te zijn. Daar heb je er al heel veel van en ik vind juist het sociale van het kappersvak fantastisch leuk. Ik doe gelukkig precies wat ik altijd doe: ik knip iemand en terwijl ik bezig ben, moet je het toch ergens over hebben.’
Julia kiest bijvoorbeeld niet voor niets voor een kort kapsel, hen is non-binair, maar wordt door de halve school gepest. In dezelfde aflevering vertelt Merle dat ze bijna een jaar lang niet naar de kapper ging, haar ouders zijn gescheiden en in die hectiek was iedereen het vergeten. En Sena somt alle broers en zusjes op in haar grote pleeggezin, terwijl ze zenuwachtig is voor die vrijdag, want dan spreekt ze voor het eerst haar echte vader.
Intense, ontroerende, soms hartverscheurende verhalen, bijna terloops verteld. Suds: ‘Ik denk dat ik zevenhonderd kinderen heb geknipt. Elk seizoen denken we, nu hebben we alles wel zo’n beetje gehoord. Maar het gaat maar door!’ Zijn kinderen de kracht van het programma? ‘Ja, die zijn natuurlijk leuk, open, eerlijk en onbevangen. Schaamte is er niet en als het er wel is dan kunnen ze ook daar goed over praten. Maar de grote magic trick is dat ik in iemands aura zit. Ik zit aan je, het is heel vertrouwd en persoonlijk. Alleen er is geen direct oogcontact. In principe praat zo’n kind gewoon tegen zichzelf. Dat is echt wel de magie.’
Helemaal vanzelf gaat dat niet altijd. ‘Soms zijn ze net een kluis die je moet openbreken, dan ben ik drie kwartier aan het knippen en komt het verhaal pas de laatste vijf minuten. Alleen dat gedeelte zie je niet, want dan wordt het een beetje saaie televisie.’
Alle kinderen die meedoen geven zichzelf op, vaak omdat ze het programma hebben gezien en zelf ook hun verhaal willen delen. ‘Ze vinden het fijn dat iemand echt een uur lang naar ze luistert.’ Zo zegt Julia op het einde: ‘Ik voel gewoon dat ik gelukkiger ben, dat ik mezelf beter ken.’
Luisteren volwassenen te weinig naar kinderen? ‘Absoluut, dat doet heel veel voor ze. Luister eens wat meer.’