Droomreis

In Vodu volgen we Dzifa Kusenuh die met haar vader naar Ghana afreist om meer te weten te komen over het vodugeloof. Kusenuh wordt geplaagd door dromen, die volgens haar Ghanees-Nederlandse vader visioenen zijn. Het zaadje voor de film werd geplant terwijl presentator Kusenuh en Eva van Weeghel, programmamaker en eigenaar van productiehuis Nozem films, samen aan het wildkamperen waren voor 3 op reis. ‘Daar vertelde Dzifa mij voorzichtig over haar ervaringen met dromen,’ zegt Van Weeghel. ‘En dat haar vader gelooft dat het visioenen zijn. Dat intrigeerde me enorm.’

De reis en het proces van dichterbij het vodugeloof komen, waren voor Kusenuh erg bijzonder. ‘In eerste instantie was Dzifa van plan de reis helemaal alleen te gaan maken. Op een gegeven moment opperde ik om samen met haar vader te gaan, omdat hij haar de antwoorden zou kunnen geven die ze zocht. Hij zou dat culturele erfgoed op haar kunnen overdragen,’ zegt Van Weeghel. Kusenuhs vader is richting zijn dochter altijd beschermend geweest als het ging om het vodugeloof. ‘Dzifa gehoorzaamde hem wel als hij haar iets opdroeg, maar ze wist eigenlijk nooit waarom, of wat het dan precies zou doen. Tijdens deze reis bloeide haar vader op en was het voor het eerst dat hij haar de religie wilde laten zien en doorgeven. Dat was erg mooi om te zien.’ Tonen hoe waardevol die kennisoverdracht tussen ouder en kind is, was een persoonlijke drijfveer voor Van Weeghel. ‘Vodu was daar een handvat voor. Ik hoop dat mensen dat universele verhaal eruit halen.’

Gedurende dit proces stond Van Weeghel achter Kusenuh. ‘Dzifa en haar vader wilden de warme kant van vodu laten zien, dat was heel belangrijk. De mooie en natuurlijke religie die het is. Die gaat over de kracht van overdracht tussen generaties en de wijsheid die je kunt halen uit je voorouders. Niet het duistere of stereotype beeld dat mensen hebben van vodu.’ Dat beeld leeft ook in de – voornamelijk christelijke – Ghanese samenleving. ‘Of mensen wilden er absoluut niet over praten of ze noemden het duivels. Volgens Dzifa’s vader gebeuren er inderdaad weleens dingen die je “zwarte magie” zou kunnen noemen, maar dat ligt dan aan de persoon die het zo gebruikt en niet aan de religie. Dat idee wilden we verbeelden.’

De mensen binnen de gemeenschap waar Van Weeghel en haar crew filmden, gaven aan trots te zijn om op deze manier een positiever beeld van vodu de wereld in te kunnen brengen. ‘We voelden ons daar meteen geaccepteerd. Ik heb geen moment gedacht: dit is niet onze plek.’