‘We denken dat het programma hier het beste tot zijn recht komt,’ aldus een woordvoerder van bnnvara over het verplaatsen van de serie Der Theo van vrijdagavond om 20.30 naar zaterdagavond om 22.30. Het bericht kwam vlak na het nieuws dat Theo Maassen komende zomer geen Zomergasten presenteert, het gevolg van berichten in de media over vermeend huiselijk geweld. Dat terwijl Maassen waarschijnlijk liever in het nieuws was gekomen door het stelen van de wereldcup.
Dat gebeurt namelijk in de eerste scène van de eerste aflevering van Der Theo. We zien een gemaskerde Maassen met de gouden trofee in zijn hand over een parkeerplaats rennen. Hij springt een oranje-wit Volkswagenbusje in en roept ‘fahren, schnell!’ Met gierende banden scheuren ze weg, terwijl op de achtergrond de sirenes loeien. Na het gappen van de Uefa Cup van psv en de kampioensschaal van Ajax, is de cup die Duitsland op het wk van 1974 won zijn pièce de résistance.
Vervolgens krijgen we als kijker de motivatie achter deze roof én achter de serie Der Theo te horen. In 1974, toen Maassen zeven jaar oud was, woonde hij namelijk in Duitsland en zag hij het land ten koste van Nederland de wk-finale winnen. De volgende dag op school was iedereen wereldkampioen, behalve hij. Exact vijftig jaar later gaat hij terug, om erachter te komen waarom de Duitsers overal beter in zijn dan wij. Wat kunnen wij van ze opsteken, niet alleen op voetbalgebied, maar ook in bredere zin? Zijn bevindingen wil hij doorspelen naar bondscoach Ronald Koeman, zodat wij ook eindelijk weer eens een eindtoernooi kunnen winnen en het oranje trauma geheeld kan worden.
Der Theo is een reisprogramma met (zoals u begrijpt) fictieve elementen, een road trip in heldere kleuren met veel aandacht voor stijl en muziek. Een belangrijk leidmotief is het feit dat Duitse mannen zittend schijnen te plassen. Een andere rode draad is humor. ‘Het is algemeen bekend dat Duitsers geen gevoel voor humor hebben,’ zegt hij in de voice-over in de eerste aflevering. Hij bezoekt een show van de Nederlandse cabaretier Patrick Nederkoorn, die een zaal vol Duitsers toch aardig aan het lachen weet te krijgen. Ook gaat hij kijken bij een blindenvoetbaltoernooi. Met twee blinde voetballers gaat hij naar het voetbalmuseum in Dortmund, waar de wereldcups te bewonderen zijn. Daar ziet hij zijn kans schoon.
Dat Der Theo ook serieuzere kanten heeft zien we in de tweede aflevering, die over de oorlog gaat. Die zwalkt een beetje heen en weer tussen joligheid en ernst. ‘De Duitse geschiedenis kent gitzwarte periodes, maar als geen ander weet de Duitser in de donkerte van het verleden te staren en daar morele kracht uit te putten,’ horen we Maassen zeggen terwijl hij door het Holocaustmonument in Berlijn loopt. Hij voert een interessant gesprek met filmregisseur Rudolph Herzog, die onderzoek deed naar humor in nazi-Duitsland. Om Maassens Hitlergrap lacht hij flauwtjes.
De komende weken komen we erachter of de bevindingen van Maassen ervoor kunnen zorgen dat het Nederlands elftal er legaal met de cup vandoor gaat.