Het was eind jaren veertig toen Charlton Heston (1923-2008) op 23-jarige leeftijd vanuit zijn geboortestaat Michigan naar New York vertrok om het te gaan maken als acteur op Broadway. In het theater kwam hij niet aan de bak, maar via de televisiewereld wist Heston wel naam te maken. Al snel maakte hij de sprong naar Hollywood, waar hij werd gevraagd voor zijn eerste grote rol in The Greatest Show on Earth (1952).
Het markeerde het begin van een roemrijke carrière. Heston speelde Moses in The Ten Commandments (1956), kreeg een rol in de noir-klassieker Touch of Evil (1958) van Orson Welles en won een Oscar voor zijn hoofdrol in het grootschalige heldenepos Ben-Hur (1959). Met generatiegenoten als Marlon Brando en Paul Newman gold Heston als een van de groten van Hollywood. Later liet de acteur zien dat hij ook niet misstond in genrefilms. Hij speelde de hoofdrol in scifi-klassiekers als Soylent Green (1973) en Planet of the Apes (1968). Maar deze films betekenden ook het einde van een tijdperk: niet langer werd Heston gevraagd voor belangrijke Hollywoodproducties. Hij moest het doen met de toentertijd nogal ondergewaarde genres als sciencefiction en rampenfilms.