Brandpunt Libanon

Het moet zo’n dertig graden zijn geweest op 31 augustus 1960 in Beiroet, Libanon. In Karantina, een sloppenwijk in het oosten van de stad, wonen op dat moment enkele duizenden mensen. Abdel Karim is een van hen. Op deze warme woensdag in augustus is de 25-jarige sjiiet naar alle waarschijnlijkheid aan het werk in zijn kleine supermarkt, waar hij groenten en fruit verkoopt. Tot voor kort had hij nog acht monden te voeden, maar vandaag komt daar een negende bij. Abdel Karims vrouw zal vandaag bevallen van een zoon. Ze zal hem Hassan noemen. Hassan Nasrallah.

Vijftig jaar later zal Nasrallahs geboortewijk Karantina de allesverwoestende explosie in de nabijgelegen haven van de stad maar nauwelijks te boven komen. Door de ontploffing van een voorraad ammoniumnitraat in een havenpakhuis raakt onder meer Karantina zwaar beschadigd. Het is lang niet de eerste klap die Libanon te verduren krijgt. Een economisch crisis, politieke instabiliteit, toenemende armoede en de toestroom van twee miljoen vluchtelingen drijven de Libanezen tot wanhoop. Iedereen redt zichzelf, en elkaar. Het overheidsapparaat functioneert nauwelijks.

Maar volgens Nasrallah is er geen maatschappelijk probleem waar de islam geen oplossing voor biedt. Al van jongs af aan is hij zeer geïnteresseerd in theologie. Op zijn zestiende reist hij naar Irak, waar hij bij geestelijke Muqtada al-Sadr in de leer gaat. Op zijn 22ste sluit hij zich aan bij de sjiitisch-islamitische Hezbollah-beweging. Nog geen tien jaar later wordt hij tot politiek leider benoemd. Sinds 2005 maakt Hezbollah deel uit van diezelfde niet-functionerende overheid. De afgelopen drie jaar is het aantal gewelddadige aanvallen van Hezbollah op Libanese burgers alleen maar toegenomen.

In de tweede aflevering van De eeuwige oorlog onderzoekt journalist Rudi Vranckx hoe Hezbollah de afgelopen veertig jaar heeft kunnen uitgroeien van een kleine militie tot een schaduwstaat, die ernaar streeft om buurland Israël van de kaart te vegen. Vranckx spreekt onder anderen met Hezbollah-kenner Nicholas Blanford, die al meerdere keren met Nasrallah sprak en een boek over hem schreef.

De inmiddels 87-jarige Abdel Karim is trots op zijn zoon. ‘Hij is altijd een goeie jongen geweest,’ zei hij in 2010 tegen de Iraanse staatspers. ‘Elke avond bidden zijn moeder en ik voor zijn succes.