Vlak voordat de documentaire Westwood: Punk, Icon, Activist in 2018 op het Sundance Film Festival in première ging, uitte ontwerper Vivienne Westwood (1941–2022) haar ongenoegen op sociale media: ‘Lorna Tucker vroeg of ze een film kon maken over Vivienne’s activisme en volgde haar een paar jaar met een camera, maar er zitten niet eens vijf minuten over haar activisme in de film. In plaats daarvan komen er veel archiefbeelden voorbij die online gratis te bekijken zijn. Dat is spijtig, want de film is daardoor middelmatig en dat zijn Vivienne en Andreas [Kronthaler, haar echtegnoot – red.] niet.’
Het Amerikaanse blad Vanity Fair vond Westwoods reactie de beste reclame die regisseur Lorna Tucker zich kon wensen.
De onverschrokken natuur van Westwood, de grande dame van de Britse mode die afgelopen december op 81-jarige overleed, is ook voortdurend aanwezig in de film, die als De rebellie van Vivienne Westwood wordt uitgezonden in Het uur van de wolf. Tijdens interviews blikt Westwood met lichte tegenzin en een hoop gevloek terug op de turbulente jaren zeventig, waarin ze zich samen met kunstenaar en partner Malcolm McLaren afzette tegen het establishment. Hun kledingwinkel in hartje Londen was toen het centrum van de Britse punkbeweging en ook een creatieve springplank voor de provocerende ontwerpen van Westwood én de beruchte punkrockband The Sex Pistols (die door McLaren werd gevormd). In de documentaire geeft de goudeerlijke Westwood echter toe dat hun rebellie niets teweeg heeft gebracht in de wereld.
In de jaren tachtig gooide ze het roer om en maakte indruk met haar uitbundige modeshows, waarin ze opgeknipte Schotse ruiten en romantische, Victoriaans ogende jurken in een modern jasje stak. Het leverde haar in 1990 én ’91 de British Designer of the Year Award op, die haar wereldwijd op de kaart zette als ontwerper.
De beelden die Tucker schoot in Westwoods atelier en achter de schermen van diverse shows tonen dat haar veel jongere liefdespartner Andreas Kronthaler, een voormalig assistent met wie ze in 1993 trouwde, verrassend genoeg het brein blijkt te zijn achter haar latere succes. Wel had Westwood nog altijd het laatste woord. Zo zorgde ze ervoor dat een collectie of show altijd een boodschap verspreidde. Of ze nu een statement maakte tegen seksisme of klimaatopwarming, iedere modeweek trok haar activisme opnieuw de aandacht van de internationale pers. Het maakt Tuckers documentaire, ongeacht de klachten uit kamp Westwood, mooi rond.